F’dak iż-żmien, Ġesù qal lid-dixxipli tiegħu: “Kunu għajnejkom miftuħa, ishru, għax ma tafux meta se jasal il-waqt. Jiġri bħal meta bniedem ikun siefer u telaq mid-dar, iħalli kollox f’idejn il-qaddejja tiegħu, kull wieħed fuq xogħlu, u lil tal-bieb jordnalu biex jibqa’ jishar.
Mela ishru, għax ma tafux meta jiġi Sid id-dar, jekk hux filgħaxija, jew f’nofsillejl, jew xħin jidden is-serduk, jew inkella mas-sebħ, li ma jmurx jiġi għall-għarrieda u jsibkom reqdin.
U dak li qiegħed ngħid lilkom, qiegħed ngħidu għal kulħadd: ishru!”.
Il-Kelma tal-Mulej.
Fis-sena B se nsibu siltiet mill-Vanġelu ta’ San Mark.
“Avvent” tfisser ‘dak li għandu jiġi’. Ġesu’ ġie elfejn sena ilu, imma għadu jiġi kuljum f’ħajjitna.
Illum se naraw l-importanza tal-preparazzjoni għal dil-miġja. Hu jrid jidħol f’ħajjitna biex iġibilna l-paċi u l-ferħ. Jekk ma nħejjux ruħna sew, għandu mnejn inkunu qed nagħlqulu l-bieb f’wiċċu.
“Kunu għajnejkom miftuħin, ishru.” Ġesu’ kien għadu kif ħabbar il-waqgħa ta’ Ġerusalemm, wara li r-Rumani se jkunu pprofanaw it-Tempju.
Għal-Lhud, dan se jkun żmien ikrah ta’ deżolazzjoni u dlam. Hawn tidħol it-tama tal-lum, li tħeġġiġna biex inħejju għall-miġja ta’ dak li se jdawlilna l-fażijiet mudlama ta’ ħajjitna.
F’dan il-kuntest insibu l-kelma ‘ishru’ b’insistenza. Irridu nżommu għajnejna miftuħin beraħ, noqogħdu għassa u nishru ħalli meta jiġi l-Mulej nindunaw.
Is-silta tal-lum mhijiex parabbola imma allegorija, i.e. narrattiv li fih moħbi l-veru tifsir ta’ xi ħaġa simili. Għalhekk irridu ninterpretawha sewwa. Xi wħud jaħsbu b’mod żbaljat li llum qed nitkellmu fuq it-tieni miġja ta’ Ġesu’, i.e. meta tiġi fuqna l-mewt, kull tant għal għarrieda, ma ssibniex lesti, u Ġesu’ jkollu jikkastigana.
Dan il-ħsieb iġib dwejjaq kbar u mhux mod tajjeb kif nibdew l-Avvent. Niftakru li l-Evanġelju hu l-Aħbar Tajba u kull meta jiġi Ġesu’ jġibilna l-ferħ u l-paċi. Is-silta tal-lum, mela, tfisser ħaġa oħra.
“…bħal meta wieħed isiefer u jħalli kollox f’idejn il-qaddejja.” Ġesu’ telaq meta tela’ s-sema, imma għażel mod differenti biex jibqa’ magħna (“Jien magħkom dejjem sal-aħħar”). Fid-dinja Ġesu’ kien limitat bl-ispazju u ż-żmien. Issa, il-preżenza Tiegħu hi bla limiti f’kull żmien ta’ ħajjitna.
Il-qaddej hu dak li kellu post ta’ unur fid-dar u li jieħu sehem fil-proġetti tas-sid biex imexxihom ‘il quddiem.
“ Id-dar” – Din id-dar hija l-komunita’ ta’ appostli li aċċettaw is-saltna u ħadu l-impenn biex imexxuha ‘l quddiem permezz tal-Beatitudni.
Is-sid qabel siefer ħalla dit-tmexxija f’idejhom u “ordna lil tal-bieb biex jibqa’ jishar.” Dal-purtinar hu il-kuxjenza tagħna li tgħinna nagħrfu jekk min irid jidħol f’ħajjitna hux se jqawwina u jgħinna fil-bini tas-saltna jew hux se jfixkilna.
Hawn ħafna li jippużaw bħala sid id-dar, jwegħduna ħafna ferħ u ġid, u jibdew jordnaw x’għandna nagħmlu u ngħidu. In fatti, kif niftħu ħalqna fuq abort, ewtanasja, eċċ tarahom malajr jaqbżu fuqna, jagħlqulna ħalqna u jistqarru li huma biss l-esperti fuq dawn is-suġġetti.
Mela dil-kuxjenza trid tkun għalija purtinar tajjeb biex ma tħallix jidħol f’ħajti xi brigant minn dawn.
“Meta jerġa’ jiġi sid id-dar, filgħaxija, jew f’nofs il-lejl…..” dawn huma l-erba’ taqsimijiet tal-lejl Greco-Ruman. Is-sid se jiġi bil-lejl. Għaliex?
Fit-Targum, li hu parafrażi tal-Eżodu, insibu poeżija fuq l-erbat iljieli:
(a) Il-ħolqien tad-dinja, li beda bid-dawl li dawwal l-ewwel lejl
(b) Is-sejħa ta’ Abram, meta, ta’ 100 sena, Alla wiegħdu li se jkollu tfal daqs il-kwiekeb tas-sema
(ċ) Il-ħelsien mill-Eġittu – l-Għid tal-Lhud
(d) Il-miġja tal-Messija, li kellha tkisser il-ktajjen kollha tad-dlamijiet, timla l-vojt ta’ ġenerazzjonijiet sħaħ bla tama, u tibda s-Saltna Tiegħu.
Dawn l-erbat iljieli mudlama spiċċaw imdawlin. Ir-raba’ wieħed hu l-lejl ta’ żmienna li qed jiġi mdawwal kuljum bil-miġja tas-sid f’ħajjitna.
Jeħtieġ nishru u noqogħdu attenti kuljum għal din il-miġja. Dan hu messaġġ ta’ ferħ kbir. Hu dawl ta’ konsolazzjoni f’din il-ħajja tal-lum mudlama bl-egoiżmu, inġustizzji, vjolenza, faqar, eċċ. u fejn il-formola tal-imħabba hi “Inħobbok dment li ttini pjaċir u taqdini” u mhux “Inħobbok bla kundizzjoni, bla dment, imma jew basta.”Għandna d-disperazzjoni ta’ popli sħaħ li jaħarbu minn pajjiżhom imħabba gwerer u faqar.
Nistgħu nsemmgħu xi ministri fil-Knisja li qed jiżbaljaw u jiskandalizzaw lil ħafna, jew id-dlam ta’ tant żgħażagħ li ma jridux jafu aktar bi Knisja. Quddiem dan id-dlam kollu, jista’ jkollna t-tentazzjoni li, peress li jidhrilna li ma nistgħu nagħmlu xejn, fil-fatt nibqgħu ma nagħmlu assolutament xejn.
Hawn jidħol il-messaġġ tal-lum: id-Dawl irid jidħol biex jeqred id-dlam. Iftħu għajnejkom beraħ biex tilqgħu dan id-dawl li se jurikom x’tistgħu tagħmlu billi jilluminakom ħalli taħtfu kull okkażżjoni li tiltaqgħu magħha u li tiġi għal għarrieda.
Għalhekk tridu tishru, dejjem ippreparati, ħalli ma titilfu l-ebda ċans li jiġi quddiemkom. Hawn tidħol l-importanza tal-purtinar (il-kuxjenza), għax barra il-veru Messija, ħafna oħrajn jippużaw bħalu biex jippruvaw jidħlu f’ħajjitna biex iħawduna. Ma nistgħux naffordjaw li dawn jidħlulna meta nkunu reqdin, passivi u nibilgħu dak kollu li jgħidu fis-soaps, talk shows, fil-gazzetti u fil-każini.
Jeħtieġ li nżommu l-kuxjenza mqajma u up-to-date billi ma nagħtux widen għal dawn l-ilpup lebsin ta’ ngħaġ, imma nagħtu każ dejjem ta’ x’għandhom x’jgħidulna l-kelma (a) t’Alla (b) tar-Ragħaj Divin u (ċ) tal-Papa, l-Isqfijiet u s-Saċerdoti.
Tajjeb ukoll li ma nittraskurawx it-talb, mhux biss dak ta’ kuljum tas-soltu, imma wkoll tal-quiet time fejn nieħdu ftit tal-ħin nirriflettu, u nissodaw ir-relazzjoni tagħna mal-Mulej. B’din is-sahra se nqawwu l-kuxjenza li se tipproteġina minn xi messija falz.
“Min jagħti xhieda ta’ dawn il-ħwejjeġ jgħid: ‘Iva, dalwaqt ġej.’ Hekk ikun. Ejja, Mulej Ġesu’” (Għeluq il-Ktieb tal-Apokalissi).
Among the various acts of kindness highlighted, there's a special emphasis on visiting prisoners. But what does it truly mean, and why is it so significant?
The Encounter of Compassion:
Visiting prisoners goes beyond a mere physical presence. It's about entering into a space of compassion, breaking down the barriers of judgment, and recognizing the shared humanity that binds us all. In these encounters, we become living manifestations of Christ's love, embracing those who might feel forgotten or abandoned.
A Glimpse of Redemption:
The act of visiting prisoners is a profound reflection of redemption. It symbolizes the belief in the transformative power of love and forgiveness. By extending our hand to those behind bars, we offer not just a visit but a chance at renewal, a reminder that everyone is deserving of a second chapter.
Restoration of Dignity:
Behind every set of bars is a person with a story, a history, and a longing for dignity. Visiting prisoners is an acknowledgment of that dignity. It's a statement that says, "You matter, and your past doesn't define your worth." In these visits, we contribute to the restoration of not just lives but also the dignity that might have been overshadowed by mistakes.
Building Bridges of Understanding:
In a world often marked by divisions, visiting prisoners becomes a powerful act of building bridges. It transcends societal labels and invites us to see beyond the circumstances that led someone to prison. It's an opportunity for understanding, empathy, and the recognition that we are all on a journey of growth and redemption.
Living Out the Gospel:
As followers of Christ, visiting prisoners becomes a tangible expression of living out the Gospel. It's taking the teachings of Matthew 25 to heart, recognizing the face of Christ in those who may be marginalized or forgotten. It's a call to embody love, mercy, and compassion in a world that sometimes desperately needs it.
Let's embrace the wide and profound meaning of visiting prisoners. It's not just a visit; it's a journey into the depths of compassion, redemption, and the boundless love that Christ has shown us. In doing so, we not only uplift those behind bars but also transform ourselves and our communities.
In the tapestry of humanity, acts of mercy are the threads that weave a story of compassion and love. Inspired by the profound teachings in Matthew 25:31-46, we embark on a journey exploring the symphony of mercy – a melody composed of selfless actions that resonate with the very heartbeat of humanity.
Feeding the Hungry:
The first note in our symphony is the act of feeding the hungry. Picture a world where no stomach grumbles unheard, where the banquet of compassion overflows, nourishing not just bodies but souls. In extending a helping hand to those in need, we participate in the grand orchestration of love.
Giving Drink to the Thirsty:
As we delve deeper into the melody, we encounter the refreshing refrain of giving drink to the thirsty. Water, a source of life, becomes a metaphor for quenching not only physical thirst but also the yearning for kindness and understanding. In this act, we become wellsprings of hope.
Welcoming Strangers:
The third movement invites us to welcome strangers into the warmth of our embrace. In a world often marked by divisions, hospitality becomes a powerful instrument of unity. As we open our hearts to the unfamiliar, we contribute to a harmonious composition that celebrates diversity.
Clothing the Naked:
Imagine clothing the naked not just in garments but in the dignity and respect they deserve. Our actions become threads of warmth, weaving a tapestry where every person is adorned with the realization of their inherent worth.
Caring for the Sick:
The healing notes of compassion resound as we care for the sick. In our acts of kindness, we become agents of comfort and solace, soothing not only physical ailments but also the pains of loneliness and despair.
Visiting Prisoners:
The final crescendo in our symphony is the act of visiting prisoners. In extending our presence to those confined, we offer the gift of redemption and remind them of their intrinsic value. Through these visits, we contribute to the restoration of lives and the creation of a more forgiving society.
Conclusion:
As we conclude our exploration of the symphony of mercy, let us remember that each act, no matter how small, plays a crucial role in the grand composition of love. By feeding the hungry, giving drink to the thirsty, welcoming strangers, clothing the naked, caring for the sick, and visiting prisoners, we participate in a harmonious call to acts of love. May this symphony echo in our hearts, inspiring us to live out the Gospel and unite in the beautiful melody of mercy.
F’dak iż-żmien, Ġesù qal lid-dixxipli tiegħu: “Meta jiġi Bin il-bniedem fil-glorja tiegħu u bl-anġli kollha miegħu, imbagħad joqgħod fuq it-tron glorjuż tiegħu. U quddiemu jinġabru l-ġnus kollha, u hu jifridhom minn xulxin, bħalma r-ragħaj jifred in-nagħaġ mill-mogħoż: in-nagħaġ iqegħedhom fuq il-lemin tiegħu u l-mogħoż fuq ix-xellug.
Imbagħad is-Sultan jgħid lil dawk ta’ fuq il-lemin tiegħu: “Ejjew, imberkin minn Missieri, ħudu b’wirt tagħkom is-Saltna li tħejjiet għalikom sa mill-ħolqien tad-dinja. Għax jien kont bil-ġuħ u tmajtuni, kont bil-għatx u sqejtuni, kont barrani u lqajtuni, kont għeri u libbistuni, kont marid u ġejtu tarawni, kont fil-ħabs u ġejtu żżuruni”.
Imbagħad iweġbuh il-ġusti: “Mulej, meta rajniek bil-ġuħ u tmajniek, jew bil-għatx u sqejniek? Meta rajniek barrani u lqajniek, jew għeri u libbisniek? Meta rajniek marid jew fil-ħabs u ġejna nżuruk?”.
U s-Sultan iweġibhom u jgħid: “Tassew, ngħidilkom, kull ma għamiltu ma’ wieħed mill-iżgħar fost dawn ħuti, għamiltuh miegħi”.
Imbagħad jgħid ukoll lil dawk ta’ fuq ix-xellug: “Morru minn quddiemi, misħutin, fin-nar ta’ dejjem li tħejja għax-xitan u għall-anġli tiegħu. Għax jien kont bil-ġuħ u ma tmajtunix, kont bil-għatx u ma sqejtunix, kont barrani u ma lqajtunix, kont għeri u ma libbistunix, kont marid u fil-ħabs u ma ġejtux iżżuruni!”.
Imbagħad huma wkoll iweġbuh: “Mulej, meta rajniek bil-ġuħ, jew bil-għatx, jew barrani, jew għeri, jew marid, jew fil-ħabs, u aħna ma waqafniex miegħek?”.
Iweġibhom imbagħad u jgħidilhom: “Tassew, ngħidilkom, dak li ma għamiltux ma’ wieħed min dawk iż-żgħar, anqas miegħi ma għamiltuh”.
U dawn imorru fit-tbatija ta’ dejjem u l-ġusti fil-ħajja ta’ dejjem”.
Il-Kelma tal-Mulej
“Morru minn quddiemi, misħutin, fin-nar ta’ dejjem li tħejja għax-xitan.”
Kliem iebes bħal dan ta’ Ġesu’ insibuh sitt darbiet fl-Evanġelji. Żgur li jibqa’ stampat fil-moħħ ta’ min jisimgħu. Fil-passat, ħafna qassisin u katekisti ħadu dal-kliem litteralment, u xerrdu twerwir fil-priedki u fit-tagħlim tagħhom. L-effett ta’ dan għadu jinħass sal-lum, għax xi wħud minna, Insara tajbin, qed jistennew il-ġudizzju b’ċertu biża’. Minn flok, dal-ġudizzju se jkun laqgħa ta’ mħabba bejn Missier u ibnu/bintu.
“Alla jikkastiga” hija frażi mbarazzanti għan-Nisrani, għax kif tista’ tirrikonċilja dil-frażi mal-kelma “Evanġelju” – Aħbar Tajba, li titkellem il-ħin kollu fuq l-imħabba tal-Missier, riflessa fl-ulied maħluqin xbiehu tiegħu, u riflessa b’mod perfett f’Ibnu, Sidna Ġesu’ Kristu?
“Meta jiġi Bin il-bniedem…joqgħod fuq it-tron glorjuż tiegħu.” Din mhix parabbola imma diskors apokalittiku li spiss kien jintuża mir-Rabbini.
“Wieħed Xiħ fl-għomor qagħad bilqiegħda, ilbiesu abjad silġ, xuxtu bajda suf; ilsna tan-nar it-tron tiegħu…. u resaq Bin il-bniedem …. u tawh ħakma, ġieħ u saltna.. u saltnatu ma tinqeridtx” (Danjel 7. 9-14). Is-sentenza ta’ dil-qorti hi li d-dinja l-antika tal-annimali salvaġġi spiċċat għax is-saltna issa ġie moħti f’idejn Bin il-bniedem.
“Jiġi Bin il-bniedem.. u l-ġnus kollha jifridhom minn xulxin.” Ir-ragħaj filgħaxija kien jifred lin-nagħaġ mill-gidien, ħalli l-gidien idaħħalhom għar-rdoss f’xi grotta, peress li ma jkollhomx suf daqs in-ngħaġ biex iżommhom sħan matul il-kesħa tal-lejl.
Ġesu’ jieħu spunt minn din l-użanza biex jagħti l-messaġġ tiegħu. Qabel, imma, irridu niftakru li t-tron li joqgħod fuqu Bin il-bniedem mhuwiex wieħed tad-deheb, imma s-salib, fejn ta ħajtu lilna bħala rigal ta’ mħabba.
Hawn se jsir il-ġudizzju, fejn Ġesu’ nkarna l-perfezzjoni umana. Il-bniedem awtentiku u li rnexxa, huwa dak li għex ħajtu bħala servizz għall-proxxmu. Wiċċ imb’wiċċ ma’ Ġesu’ kurċifiss, jien se nara kemm ħabbejt daqs kemm ħabb Hu. F’dan is-sens li se jsir il-ġudizzju fuqi.
Ma jfissirx li n-ngħaġ huma t-tajbin u l-gidien (mogħoż) huma l-ħżiena, imma li partijiet minn ħajti kienu bojod, mimlijin dawl, u oħrajn kienu neqsin mid-dawl, skuri b’xi egoiżmu tiegħi. Bil-partijiet bojod, jien qrobt fix-xebħ tiegħi mal-Ħaruf bla tebgħa u b’hekk dawwalt lil ta’ madwari bid-dawl Tiegħu.
Kull Nisrani suppost jilbes dan id-dawl li jingħatalna fil-Magħmudija: “Ilbsu lil Kristu” (S. Pawl), u b’hekk fil-fatt tkun tista’ titma’ lil min hu bil-ġuħ, eċċ. Minn ħajja bħal din ikun ħareġ l-istess dawl li idda mill-Ħaruf t’Alla, li qiegħed fuq it-tron, ċioe’ s-salib, minn fejn ta xhieda tal-massimu tal-imħabba Tiegħu.
“Ejjew, imberkin minn Missieri, ħudu b’wirt tagħkom is-saltna.” Wieħed kien jistenna li dawn li qegħdin fil-lemin se jaqbżu u jiżfnu bil-ferħ. Minn flok, jagħmlu oġġezzjoni stramba:
“Mulej, meta rajniek bil-ġuħ u tmajniek?” Dan hu pjan litterarju ta’ Ġesu’ biex jerġa’ jirrepeti l-opri tal-ħniena, biex aħna nistampawhom f’moħħna u f’qalbna. Dawn huma tant importanti li jekk nosservawhom inkunu bnedmin tassew umani. Jekk le, ma nkunux.
Illum Ġesu’ qed jgħidilna li, fil-prattika tar-reliġjon, tajjeb li mmorru l-Quddies, nitolbu u nieħdu sehem f’devozzjonijiet oħra. Basta ma nittraskurawx dawn l-opri tal-ħniena. Għax, fl-aħħar mill-aħħar, dawn se jgħoddu l-aktar.
Dawn l-opri nsibuhom fil-Bibbja’ “Alla ma jridx l-uġigħ li int tħoss f’żaqqek meta ssum. Jippreferi li ttaffi l-uġigħ ta’ min m’għandux x’jiekol billi titimgħu.” (Isaija 58). Alla ma jrid l-ebda uġigħ, la tiegħi u l-anqas tal-ieħor.
Minni jrid li nitma, nisqi, nlibbes, eċċ. Mela l-iskop tal-qari tal-lum mhuwiex biex naraw kif se nispiċċaw, imma biex ifakkarna kif għandna ngħixu dil-ħajja ta’ bnedmin umani. Altrimenti nkunu ħlejna ħajjitna fix-xejn.
“Morru minn quddiemi, misħutin, fin-nar ta’ dejjem.” Ir-Rabbini spiss kienu jużaw dal-metodu (paralleliżmu antitetiku): l-ewwel, forma pożittiva u mbagħad waħda negattiva. Ġesu’ wkoll kien jagħmel hekk
(a) dar mibnija fuq il-blat/ramel
(b) imberkin il-fqar/gwaj għas-sinjuri.
F’dil-parti tas-silta, insibu l-kelma ‘misħutin’. Bil-Lhudi misħut (għargħur) kien wieħed li ntih biċċa minn djuli biex ma jkollix x’naqsam miegħu.
Mela, Ġesu’ b’dis-sentenza mhux qed jirreferi għall-infern imma qed jgħid: “Jekk ma tosservax l-opri tal-ħniena, illum, f’dil-ħajja, qed turi li ma tridx tixbaħni, u trid li ma jkollokx x’taqsam miegħi.”
“Imma, Mulej, jien raġel/mara sewwa, rużarju u Quddies kuljum.” “Tajjeb, imma mhux biżżejjed. Trid issarraf dan it-talb billi tgħin konkretament lill-proxxmu: titma’, tisqi, eċċ. Jekk ma tagħmilx hekk f’dil-ħajja jkun tard wisq biex tagħmlu fl-oħra. Mela, taħlix żmien. Ibda mil-lum.”
“Morru….fin-nar ta’ dejjem.” Dan kien diskors tal-predikaturi ta’ dak iż-żmien, tat-Talmud u r-Rabbini. Ġesu’ biddel l-idea ta’ “Alla li jikkastiga” f’waħda ta’ “Alla, Missier ħanin mimli mħabba.”
Meta r-rabbini kienu jitkellmu fuq in-nar ta’ dejjem kellhom f’moħħhom il-miżbla li kienet qrib Ġerusalemm, li kienet il-ħin kollu taqbad. Ġesu’ jieħu spunt minn din l-idea popolari biex ifisser li min ma josservax l-opri tal-ħniena ikun ħela ħajtu u bħal qisu waddab ħajtu fil-miżbla u kkonsmaha fix-xejn.
Meta Ġesu’ jgħid “fin-nar ta’ dejjem” ma jfissirx l-eternita’. Qed jgħid għal dawk li, jum wara l-ieħor ma jħobbux il-proxxmu, u qisu qatt ma jista’ jasal il-jum fejn jgħidu: “Illum se nibda nħobb!”.
B’moħħna aħna nirraġunaw li min għamel it-tajjeb ħaqqu l-premju, u min għamel il-ħażin ħaqqu l-kastig. Nagħmlu ħażin jekk naħsbu li Alla jimxi b’dix-xorta ta’ ġustizzja tal-qrati tagħna. Inkunu qed ngħidu li bniedem li ħela ħajtu, il-Missier Etern kollu ħniena u mħabba se jżidlu aktar ħsara u jikkastigah għal dejjem.
Anki fil-Bibbja nsibu li l-ġustizzja t’Alla hi dik tal-ġenerożita’ u mħabba (“Il-ġustizzja t’Alla ħanina; il-ħniena t’Alla hi ġusta” – Papa Franġisku) li tirkupra dawk li ħlew ħajjithom.
Alla ma joħloqx l-infern. L-infern noħolquh aħna meta ma nħobbux u nitfgħu lil ħajjitna fil-miżbla biex tinħaraq fix-xejn. Minn dan in-nar, il-Missier se jiġborna għall-ħajja.
Irridu niftakru li meta ngħidu “it-tajbin” m’aħniex ngħidu “il-perfetti”. Ħadd mhu perfett ħlief Alla. Kulħadd midneb u għandu d-difetti tiegħu. L-istess meta ngħidu “il-ħżiena”. Ħadd mhu ħażin għal kollox. Żgur li se ssiblu ħafna tajjeb fih.
Allura fl-aħħar tad-dinja il-Missier se jilqa’ bi mħabba kbira u jħaddan ‘l uliedu kollha, u bit-tgħannieqa Tiegħu se jippurifika d-difetti kemm tan-ngħaġ u kemm tal-gidien, għax dawn id-difetti se jiġu maħsula fid-demm tal-Ħaruf tassew bla tebgħa.
Mela Ġesu’ llum mhux qed jitkellem fuq l-aħħar tad-dinja, imma għal erba’ darbiet jirrepeti l-opri tal-ħniena biex jurina kemm hu essenzjali għalina li nipprattikawhom issa, illum, f’din il-ħajja, biex b’hekk ngħixu ħajja ferħana.
Unwrapping your talents is like opening a personalized gift from a purposeful Creator. It's about acknowledging the unique abilities within you and nurturing them to make a meaningful impact in the world.
Responsibility and Stewardship:
Taking ownership of your moments is the first step in shaping your destiny. Stewardship is not just about managing resources; it's a conscious effort to use your time, talents, and opportunities in ways that honor your purpose.
Risk-Taking and Initiative:
Life's greatest adventures await those who dare to dream and then take the leap. Initiative is the spark that ignites the fire of progress, propelling you toward your aspirations.
Faithfulness in Small Things:
Greatness quietly unfolds in the small, seemingly insignificant steps. Being faithful in the little things is the key to building a foundation for lasting success.
Accountability:
Accountability is the echo of integrity in action. It's about recognizing the impact of your choices and actions, taking responsibility, and aligning them with your values.
Generosity and Sharing:
Generosity is the currency of a rich and compassionate heart. It's not about the quantity of what you have but the quality of what you give, creating a ripple effect of kindness and connection.
Fear of Failure:
Failure is not a fall; it's an opportunity to rise stronger. Embracing failure with resilience and a positive mindset transforms setbacks into stepping stones toward success.
Investing in Personal Growth:
Investing in yourself is like planting seeds for a richer, wiser you. Every moment spent in self-improvement is an investment in a more fulfilling and purposeful future.
Community Building:
In unity, we find strength; in community, we discover home. Building connections with others creates a supportive tapestry of love and belonging.
Understanding God's Kingdom:
Building today for God's kingdom is where purpose meets eternity. Aligning your actions with divine purpose contributes to the realization of God's kingdom on Earth.
F’dak iż-żmien, Ġesù qal lid-dixxipli tiegħu din il-parabbola: “Wieħed li kien se jsiefer, sejjaħ lill-qaddejja tiegħu u ħallielhom ġidu f’idejhom. Lil wieħed tah ħames talenti, lil ieħor tnejn, u lil ieħor wieħed, kull wieħed skond il-ħila tiegħu. U siefer.
Dak li kien ħa l-ħames talenti mar minnufih iħaddimhom u qala’ ħamsa oħra. Hekk ukoll dak li kien ħa tnejn qala’ tnejn oħra. Iżda dak li ħa wieħed mar ħaffer fl-art u ħeba flus sidu. Wara ħafna, sid dawk il-qaddejja raġa’ lura u beda jagħmel il-kontijiet magħhom. Resaq quddiemu dak li kien ħa ħames talenti u ġieblu ħames talenti oħra. “Sinjur – qallu – ħames talenti ħallejtli f’idejja; hawn, ara, qlajt ħamsa oħra”. Qallu s-sinjur: “Sewwa, qaddej tajjeb u fidil; int kont fidil fil-ftit, u jien se nafdak fuq ħafna; idħol fl-hena ta’ sidek”.
Resaq ukoll dak li kien ħa żewġ talenti, u qallu: “Sinjur, żewġ talenti ħallejtli f’idejja; hawn, ara, qlajt tnejn oħra”. Qallu s-sinjur: “Sewwa, qaddej tajjeb u fidil; int kont fidil fil-ftit, u jien se nafdak fuq ħafna; idħol fl-hena ta’ sidek”.
Iżda resaq ukoll dak li kien ħa talent wieħed, u qal: “Sinjur, lilek nafek bħala raġel aħrax, taħsad fejn ma żrajtx u tiġbor fejn ma xerridtx. Bżajt, u mort ħbejt it-talent tiegħek fl-art: hawn, ara, għandek dak li hu tiegħek”. Qabeż is-sinjur u qallu: “Qaddej ħażin u għażżien, kont taf li jien naħsad fejn ma żrajtx u niġbor fejn ma xerridtx. Mela kien imissek mort qegħedt flusi l-bank biex, meta niġi, kont immur niġborhom bl-imgħax. Ħudulu mela t-talent u agħtuh lil dak li għandu l-għaxar talenti. Għax kull min għandu, jingħatalu, u jkollu żżejjed ukoll; iżda min ma għandux, jitteħidlu saħansitra dak li għandu. U lil dan il-qaddej bla fejda itfgħuh ’il barra fid-dlam; hemmhekk ikun hekk il-biki u t-tgħażżiż tas-snien””.
Il-Kelma tal-Mulej
It-tmiem tas-sena Liturġika ifakkarna fl-aħħar ta’ ħajjitna. Dan m’għandux inikkitna, imma għandu jkabbrilna l-għaqal li jgħinna niżnu sewwa dak li l-aktar jgħodd f’ħajjitna. Il-parabbola tal-lum se tgħinna nagħmlu dan.
“Wieħed li kien se jsiefer sejjaħ lill-qaddejja tiegħu u ħallielhom ġidu f’idejhom.” Dan is –sid hu l-Mulej, li rxoxta u telaq għall-vjaġġ (tela’ s-sema).
Il-qaddejja huma aħna, id-dixxipli li nemmnu fih. Ma sejħilniex skjavi, merċenarji jew ħaddiema bil-paga. Il-qaddejja dak iż-żmien kienu parti mill-familja, jieklu u jorqdu hemm, u jgħinu fit-tmexxija tad-dar u tax-xogħol jew negozju tas-sid, daqs li kieku dan-negozju kien tagħhom.
Fil-Bibbja, “qaddej tal-Mulej” hu titlu ta’ unur riservat għal dak li f’ħajtu jwettaq il-proġetti t’Alla. Jekk aħna qed ngħixu tajjeb il-wegħdiet tal-Magħmudija, allura aħna l-qaddejja li l-Mulej ħallilna l-eredita’ tiegħu f’idejna qabel siefer.
Aħna mħeġġin biex din l-eredita’ (l-imħabba t’Alla u tal-proxxmu) nkabbruha biex dejjem tibqa’ tagħmel il-frott. Ta’ dax-xogħol mhux se nitħallsu bil-flus, bħalma fl-aħħar tal-parabbola ma jissemmewx il-flus. Il-premju hu l-ferħ u s-sodisfazzjon ta’ min iwettaq ix-xewqat tas-sid, dak il-ferħ immens ta’ wieħed li ħa sehem fil-bini (bħala ġebel ħaj) u t-tkabbir tal-Knisja li Kristu ġie jwaqqaf fuq din l-art. Dan jagħmel parti mill-istorja tad-dinja, u m’hu se jintnesa qatt.
Talent ma kienx munita imma kejl. Fi żmien Ġesu’ kien jiswa jew jiżen 26 kilo fidda, jew paga ta’ 6000 jum xogħol.
L-anqas m’hu talent kif nużawh illum, jiġifieri ħila f’xi qasam tax-xogħol jew arti (e.g. talent tal-mużika). It-talent tal-parabbola huwa l-eredita’ li ħalla f’idejna l-Mulej li, imbagħad, irridu niżviluppawha ħa tagħti l-frott billi nużaw il-ħiliet u d-doni li żejjinna bihom Alla.
Fil-fatt, is-sid ta talenti lill-qaddejja skond il-kapaċita’ tagħhom. San Ġwann jikteb ir-rakkont tad-diskors ta’ Ġesu fl-aħħar ċena, meqjuż bħala t-testment tiegħu. Din hi l-eredita’ li ħallielna: “Nagħtikom Kmandament ġdid…” L-10 Kmandamenti kienu minquxin fuq il-ġebel.
Dal-Kmandament il-ġdid se jkun minqux fil-qalb tal-bniedem, għax hu l-Ħajja Divina trasmessa lilna. Hu forza li se tgħinna nagħmlu l-ġid mal-proxxmu, nibnu djalogu ma’ kulħadd, nirsistu biex jinqered il-faqar, inqisu lil kulħadd bħal aħwa, u nieklu fuq mejda waħda fejn kull wieħed jieħu ħsieb il-bżonnijiet tal-ieħor.
Forsi xi wħud jaħsbu li biex iseħħ dan kollu jiħtieġ miraklu. Kieku l-Insara tad-dinja kollha jinpenjaw ruħhom kif suppost, kieku dal-miraklu jsir. Kif is-siġar jirċievu l-istess ilma u xemx imma jagħmlu frott differenti, hekk aħna nirċievu l-istess Spirtu li jħaddem fina talenti diversi biex nipproduċu frott varji.
Jekk inħalluh jaħdem fina, nagħmlu frott skond il-ħiliet tagħna, min ftit u min ħafna. L-Ispirtu jaħdem fina permezz tal-Kelma t’Alla, tas-sagramenti, u ta’ ħutna fil-komunita’. Il-Mulej ma qalilniex kif se namministraw din l-eredita’. Ħalla f’idejna għax jafdana tassew. Insista li kull wieħed minna jiħtieġ jinpenja ruħu.
“Dak li ħa l-ħames talenti mar minnufih iħaddimhom.” Dawn it-tlett qaddejja huma aħna, u llum imħeġġin naraw kif u kemm qed ninpenjaw ruħna. Tajjeb illi nistaqsu ftit mistoqsijiet.
“minnufih” jew nitlajjaw?
Ġieli jfeġġu fina xi elementi tat-tlett qaddejja kull tant żmien?
Ġieli għamilt bħat-tielet wieħed? Dak li ħeba l-eredita’ u mar għal xogħlu, u dik l-eredita’ kienet l-aħħar fil-ħsieb tiegħu?
Meta nħarsu madwarna u naraw tant injoranza reliġjuża u indifferenza, insaqsu xi Nsara aħna qed inkunu?
X’nagħmlu quddiem xi setet li jikkwotaw il-Bibbja bl-addoċċ, fil-waqt li tant Insara qatt ma qraw vers wieħed biss minn din l-eredita’ prezzjuża li tana l-Mulej?
Dawk li jibagħtu ‘l uliedhom għall-ballet, sports u pjanu imma le għad-duttrina qed jaħbu t-teżor fil-ħofra.
Kif Mattew ried jixxejkja ftit l-Insara ta’ żmienu biex ma jinħlewx fuq ix-xinxilli u l-ġid materjali biss, qed jistieden lilna wkoll nagħmlu l-istess.
“Wara ħafna, sid dawk il-qaddejja reġa’ lura.” Ġesu’ telaq fiżikament, imma baqa’ dejjem magħna. Kuljum jiġi u jsaqsini: “X’inti tagħmel bl-eredita’ li ħallejt f’idejk?” Jiġi fl-aħħar ta’ ħajti wkoll biex nagħti kont komplut tal-ħidma tiegħi.
“Sewwa, qaddej tajjeb u fidil; int kont fidil fil-ftit…” Ħames talenti kienu somma kbira ta’ flus, anki tnejn. Imma paragun ma’ dak li wettqu l-ewwel żewġ qaddejja, is-somom oriġinali kienu ftit. “Il-ftit” hu s-sitwazzjoni tad-dinja qabel il-qaddejja bdew il-ħidma tagħhom; “il-ħafna” hu wara, jiġifieri meta wettqu l-pjan t’Alla, xandru l-proġett ta’ dinja ġdida li Kristu ried iwaqqaf fuq din l-art, u li jkompli fil-ħafna ferħ fil-ħajja ta’ dejjem.
Jien kemm qed ninpenja ruħi f’dan il-bini tas-Saltna? Qed insib il-ferħ tiegħi f’dan l-impenn, jew qed infittex il-ferħ band’oħra? Jista’ Ġesu’ jsejjaħli “qaddej tajjeb u fidil”?
“Bżajt, u mort ħbejt it-talent fl-art.” Hawn insibu l-karattru prinċipali tal-parabbola.
Jibda billi jiġġudika s-sid bl-aħrax: “Sirt nafek bħala raġel aħrax, taħsad fejn ma żrajtx..” Dal-qaddej għandu idea t’Alla li ma jippermettix żball, aħrax u l-anqas jipprova jisma’ u jħoss skont is-sitwazzjoni. Dan hu Alla li jwerwer, u kif tagħmel żball jiktbu fil-ktieb biex ma jinsiehx.
Min jgħix bil-biża’ ta’ Alla bħal dan, jibblokka, ma jkunx jista’ jiżviluppa u jiffjorixxi l-eredita’, u jmur jaħbiha f’ħofra. Bħal qisu jindifen qabel il-waqt.
Ġieli jien għext f’ħajti b’biża’ bħal din, u kkuntentajt biss billi qgħadt ‘il bogħod mid-dnub mejjet?
Dil-biża’ tfixkel ir-relazzjoni tajba li iben suppost ikollu ma’ missieru. Dat-tielet qaddej ma seraqx. Ta lura t-talent sħiħ kif kien lis-sid. M’għamilx dnub mejjet, mela se jmur il-Ġenna. Imma tilef iċ-ċans f’ħajtu li jiżviluppa u jmexxi ‘l quddiem is-Saltna, u b’hekk kien jgħix aktar ferħan.
Dal-qaddej kellu biża’ ieħor: dan l-iżviluppar kien se jissorprendih, u se jqalliblu ħajtu ta’ taħt fuq. Irrejalizza li se jkollu jbiddel ħajtu, u jibda jgħix u jaqsam ġidu mal-oħrajn.
Ħaseb li jkun aħjar iħalli kollox kif kien qabel. Hekk ġara wara l-aħħar konċilju. Meta seħħew tant bidliet fil-Liturġija u oqsma oħra, ħafna beżgħu li l-Knisja se tiġġarraf. Xi wħud ma aċċettawx dawn it-tibdiliet, u baqgħu jqaddsu bil-Latin, eċċ. Hawn oħrajn, anki llum, li ma jaċċettawx it-tifsir aġġornat tal-Iskrittura, u jibqgħu jieħdu kollox litteralment.
(a) ”Qaddej ħażin” – ma jistax ikollu relazzjoni tajba mas-sid, għax is-sid jimxi b’imħabba bla kundizzjoni, imħabba li tpoġġik qaddej tal-oħrajn. (b) “Għażżien”. Mhux biżżejjed ma tagħmilx dnubiet mejta. Trid tinpenja ruħek biex tagħmel it-tajjeb. (ċ) “bla fejda” – inutli, ħajja moħlija fix-xinxilli, u mhux impenjata għall-bini tas-Saltna.
“Itfgħuh ‘il barra fid-dlam…” Bħalma ġieli għidna, mhux qed jgħid għall-infern. Jekk inġib ruħi bħal dat-tielet qaddej, jien ninqata’ ’l barra mis-Saltna t’Alla, u qed ngħix fid-dinja l-qadima tad-dlam, egoiżmu, poter, għira, eċċ. Din tkun tassew ħajja tal-biki u tad-disperazzjoni (tgħażżiż tas-snien).
Il-Mulej qed jgħidli: “Oqgħod attent! Taħlix ħajtek b’dan il-mod.”
In the Gospel of Matthew, Jesus shares a timeless story that holds valuable lessons for young people – the Parable of the Ten Virgins. This parable is not just a tale of the past; it's a guide for us, the youth of today, offering insights into faith, watchfulness, and being ready for whatever life brings our way. Let's dive into the teachings and wisdom hidden within this story.
Here are some inspirational quotes based on Matthew 25:1-13
"Life's surprises may come unannounced, but our preparation and faith determine how we meet them."
"Stay alert and watchful, for life's delays and detours can lead to unexpected opportunities."
"In the darkest of moments, the flame of hope within you can shine the brightest."
"Procrastination is the thief of readiness; prepare for life's journey while there's time."
"Our faith is the unwavering flame that guides us through life's challenges."
"Last-minute readiness often falls short. Start early, stay prepared."
"The youthful heart should be a well-lit lamp, ready to illuminate the path to a future filled with promise."
"Keep your faith burning brightly, and you'll be ready for the unexpected."
"Our faith and preparedness as young Catholics are the keys to seizing life's opportunities and navigating its challenges."
"The light of Christ shines brightest in the darkest moments of uncertainty. Keep your faith alive."
F’dak iż-żmien, Ġesù qal lid-dixxipli tiegħu din il-parabbola: “Is-Saltna tas-Smewwiet ixebbhuha ma’ għaxar xebbiet li ħarġu bl-imsiebaħ tagħhom biex jilqgħu l-għarus. Ħamsa minnhom kienu boloh u ħamsa għaqlin, il-boloh ħadu l-imsiebaħ imma ma ħadux żejt magħhom, waqt li l-għaqlin ħadu mhux biss l-imsiebaħ iżda wkoll iż-żejt fil-kwies. L-għarus iddawwar ma ġie, u għalhekk ilkoll ħadhom in-ngħas u raqdu.
Imbagħad f’nofs ta’ lejl instama’ min jgħajjat: “Ara l-għarus! Oħorġu ilqgħuh!”. Dawk ix-xebbiet qamu lkoll u ħejjew l-imsiebaħ tagħhom. Iżda l-boloh qalu lill-għaqlin: “Agħtuna ftit żejt minn tagħkom, għax l-imsiebaħ tagħna jintfew”. Qabżu l-għaqlin u qalu: “Għandu mnejn ma jibqax biżżejjed, la għalina u lanqas għalikom! L-aħjar morru għand tal-ħanut u ixtru għalikom”.
Xħin dawk marru biex jixtru jiġi l-għarus; dawk li kienu lesti daħlu miegħu għall-festa tat-tieġ, u l-bieb ingħalaq. Saflaħħar waslu wkoll ix-xebbiet l-oħra, u bdew jgħidu: “Sinjur, Sinjur, iftħilna!”. Iżda hu weġibhom u qal: “Tassew, ngħidilkom, lilkom ma nafkomx”.
Ishru, mela, għaliex la tafu l-jum u lanqas is-siegħa”.
Il-Kelma tal-Mulej
Fi żmien Ġesu’, koppja kienu juru x-xewqa li riedu jiżżewġu quddiem il-ġenituri tagħhom. Jiffirmaw il-kuntratt, u jerġgħu lura d-dar għand il-ġenituri tagħhom. Għal sena sħiħa ma kinux jaraw lil xulxin. Imbagħad ir-raġel imur għall-għarusa tiegħu għand il-ġenituri tagħha biex jeħodha għandu, fejn hemm issir l-ikla tat-tieġ. Jekk dan il-vjaġġ isir bil-lejl, kien meħtieġ li xi wħud idawwlu t-triq bl-imsiebaħ tagħhom.
“Is-Saltna tas-Smewwiet tixbah lil għaxar xebbiet.” In-numru 10 jfisser totalita’, u n-numru 5 il-poplu Lhudi. Mela l-għaxar xebbiet jirrappreżentaw it-totalita’ tal-poplu Lhudi li qed jistennew l-Għarus, il-Mulej, li jħobb lill-għarusa Tiegħu bi mħabba tal-ġenn, u li qed jistenna l-għarusa biex idaħħalha għall-festa tal-ferħ.
“Jistgħu il-muntanji jiċċaqalqu….imma mħabbti lejk ma tinbidilx” (Isaija). “Niġbdek lejja, inkellem lil qalbek u tkun l-għarusa tiegħi għal dejjem” (Hożea). Il-Mulej irid li l-poplu Tiegħu jgħix fil-ferħ tal-festa.
“Ħamsa kienu għaqlin”: huma dawk li żammew il-fidi ħajja, u, kif wasal l-għarus, għarfuh u marru jiġru jilqgħuh. Per eżempju, ix-xwejjaħ Xmun li baqa’ jemmen u jittama sal-aħħar, u li, malli l-Familja Mqaddsa daħlet fit-Tempju, għaraf lil Ġesu’, refgħu u ħaddnu miegħu.
Ukoll qal lil Marija li sejf għad jinfdilha ruħha, għax Ġesu’ se jkun sinjal ta’ kontradizzjoni bejn dawk li se jaċċettawh (għaqlin) u dawk li se jirrifjutaw it-tagħlim Tiegħu (boloh).
Iż-żejt jagħti l-ħajja lill-musbieħ tal-fidi. Jekk dal-musbieħ tħallieh nieqes miż-żejt, id-dawl tal-fidi jintefa’. Dan id-Dawl jiġi mill-Kelma t’Alla imħabbra mill-profeti u, aktar tard, minn Kristu nnifsu. “Dak li ġara lill-poplu Lhudi, nirrakkuntawh biex iservi ta’ twissija għalina llum” (Korintin).
B’din il-parabbola, Mattew irid jurina mhux biss lil dawk il-Lhud li aċċettaw lil Ġesu’, u oħrajn li rrifjutawh, imma wkoll dawk li għamlu l-istess fil-Komunita’ Nisranija fi żmienu, jiġifieri ħamsin sena wara l-Qawmien ta’ Ġesu.
X’uħud minn dawn l-Insara ħasbu li d-dinja kollha se tikkonverti fi żmien qasir u meta dan ma seħħx, bdew jaqtgħu qalbhom u jiddubitaw, l-aktar meta tant ġlied, gwerer u inġustizzji ma waqfux.
Oħrajn waslu wkoll biex jitilqu l-fidi, u jwaqqgħu għaċ-ċajt lil dawk li baqgħu lejali: “Fejnha l-wegħda tal-Mulej li kellu jerġa’ jiġi? Wasal jew le?” u jerġgħu lura għall-ħajja pagana. Dawn spiċċalhom iż-żejt, u b’hekk intefielhom id-dawl tal-fidi u t-tama li kienu jgħinuhom żgur biex jistennew il-miġja tal-Għarus.
Mattew qed iħeġġeġ mhux biss lil dawn it-talin ta’ żmienu biex jerġgħu lura għall-merħla ta’ Kristu, imma lil dawk ta’ żmienna wkoll li sfaw vittmi tal-ibbumbardjar mill-midja biex (a) ifittxu d-drittijiet mhux dmirijiet (b) ma jagħtux każ aktar x’jgħid il-Papa jew l-Isqof (ċ) jaqtgħu jieshom li n-nies se jkomplu jitgħammdu (d) li qatt m’hux se jieqfu l-gwerer u l-inġustizzji.
Aħna li bqajna fidili, ngħaddu minn dan id-dlam tal-lejl? Insaqsu għaliex il-kelma t’Alla mhux qed tħalli effett fuq tant nies? Dan id-dlam tal-gwerer, vjolenzi, mibegħda, eċċ meta se jispiċċa?
Hu f’dan id-dlam tal-lejl li llum aħna mitlubin li dejjem ikollna riserva biżżejjed ta’ żejt biex inżommu ħajja l-fidi tal-musbieħ tagħna, biex hekk inkunu dejjem ippreparati għal meta jasal l-Għarus għal għarrieda:
“F’nofs ta’ lejl instema’ min jgħajjat: ‘Araw l-għarus!’” F’nofs il-lejl, meta d-dlam kien fl-aqwa tiegħu, wasal l-Għarus, li ġie kif kien ħabbar u wiegħed, u ġie biex joħroġna mid-dlam u jdaħħalna għall-festa tal-ferħ.
“Fi skiet profond, f’nofs il-lejl, il-Kelma Omnipotenti tas-Sema, niżlet fuq l-art tal-Eġittu biex teħles il-poplu mill-jasar” (Għerf: 18).
Meta qed ngħidu fuq il-miġja tal-Għarus, mhux qed nirreferu għall-aħħar ta’ ħajjitna imma għal issa: jekk ngħaddu minn xi perjodu ta’ dlam, l-Għarus se jiġi ISSA biex idaħħalna għall-ikla tal-ferħ. L-importanti hu li nkunu ppreparati biex nagħrfu l-wasla tiegħu biex inkunu nistgħu nimxu warajh.
Min kien il-leħen li għajjat “Ara l-għarus!”? Kienu l-profeti l-ewwel li għarfu li l-Għarus dejjem jiġi fid-dinja tagħna, għax kienu l-aktar nies ippreparati, sensibbli u attenti għall-vuċi tiegħu.
Ħafna jgħidu li l-messaġġ ta’ Kristu falla u d-dinja tiħżien kuljum. Kull min ma jħallix il-musbieħ tal-fidi tiegħu jintefa, għandu jgħix dan iż-żmien ta’ dlam bħala opportunita’ unika biex jingħaqad ma’ oħrajn bħalu fil-Komunita’, biex flimkien ixandru dil-aħbar sabiħa ma’ kulħadd: ‘L-Għarus wasal, u qed jistedinna għal din l-ikla tat-tieġ, l-ikla ta’ ferħ.’
Il-periklu li n-nies ‘tad-dinja’ jaqtgħulna qalbna hu dejjem hemm. Ma nistgħux inħalluhom jinfluwenzawna biex inċedu l-armi.
L-għaqlin u l-boloh m’humiex żewġ gruppi, imma sentimenti li jinsabu t-tnejn fina: (a) meta nħallu min jiskuraġġina, il-bluha tgħolli rasha; (b) imma, meta nħallu l-Kelma t’Alla timlina b’kuraġġ ta’ sur u tama, il-musbiegħ jixgħel b’għaqal kbir.
Il-kwies kienu vażetti taż-żejt ta’ riserva – żejt li qiegħed hemm biex dejjem ifawwar il-musbieħ meta dan jonqoslu ż-żejt. B’hekk il-fidi ma tintefa qatt. Jeħtieġ li aħna dawn il-kwies inżommuhom dejjem mimlijin bil-Kelma t’Alla, bis-sehem tagħna fix-xogħol pastorali u liturġiku, u fl-għaqdiet reliġjużi.
Min jukkuntenta bil-ftit, (e.g. bil-quddiesa tal-Ħadd biss), aktarx ma jdumx ma jintfielu l-musbieħ.
“Morru għand tal-ħanut ixtru għalikom. Ma nistgħux intukom miż-żejt tagħna. Iż-żejt tridu takkwistawh intom billi tkunu responsabbli għall-għażliet tagħkom. Aħna ma nistgħux inkunu tajbin għalikom.”
“Lilkom ma nafkomx.” Ġesu mhux qed jitkellem fuq il-Ġenna. Qed jgħid li l-għaqlin se jgħixu dil-ħajja f’festa kontinwa ta’ ferħ. Il-boloh se jitilfu dan iċ-ċans, u fl-aħħar ta’ ħajjithom se jirrejalizzaw li kienu ħlew ħajjithom fix-xejn. Imbagħad ikun tard wisq (bħall-boloh li waslu tard) biex jirkupraw il-ferħ li setgħu gawdew tul il-ħajja.
Fis-sala tat-tieġ, kulħadd ħabib, jieklu flimkien f’atmosfera ta’ mħabba t’aħwa. Barra s-sala nsibu gwerer, mibgħeda, egoiżmu, eċċ. Ġesu’ jixtieq lil kulħadd jidħol fis-sala, imma xi wħud ma jridux.
"True leaders don't seek titles; they seek to serve with humility."
Genuine leaders prioritize serving others and making a positive impact rather than pursuing prestigious titles or positions. Their focus is on humility and service to their community.
"Hypocrisy is the gap between what we preach and what we practice."
Hypocrisy arises when our words and actions don't align. This quote emphasizes the importance of living in accordance with our beliefs and teachings, practicing what we preach.
"Leadership should be about lightening burdens, not making them heavier."
Effective leaders should aim to relieve the burdens of those they lead rather than adding to their difficulties. Their leadership is characterized by support and understanding.
"The true path to greatness is through humility and service."
This quote underscores that genuine greatness is achieved by embracing humility and dedicating oneself to serving others. It's a reminder that selflessness is a hallmark of true greatness.
"Seek to be a servant, not to be served."
Description: Encouraging individuals to adopt a servant's mindset, this quote highlights the importance of actively helping others rather than expecting to be the recipient of service or attention.
"The most exalted are often those who humbly serve others."
Description: This quote suggests that those who find themselves in elevated positions often reach that status through their humble service to others. True honour comes from selfless acts.
"In the kingdom of heaven, humility is the highest honour."
This statement emphasizes that in a spiritual context, the highest form of honour and recognition is achieved through humble and selfless actions in the service of God and others.
"Our heavenly Father is the ultimate authority in our lives."
This quote underscores the supreme importance of God as the ultimate authority in our lives, emphasizing the need to align our actions with His teachings and values.
"Leaders should not crave prominent seats, but rather a place of service."
Effective leaders focus on being of service to their community rather than seeking positions of prominence or power. They lead with humility and a heart dedicated to helping others.
"A servant's heart is the hallmark of a great leader."
This quote highlights that a genuine leader is known by their servant's heart, characterized by compassion, selflessness, and a commitment to uplifting and supporting those they lead.
F’dak iż-żmien, Ġesù kellem lin-nies u lid-dixxipli tiegħu, u qalilhom: “Fuq il-katedra ta’ Mosè qagħdu l-kittieba u l-Fariżej. Mela kull ma jgħidulkom huma agħmluh u ħarsuh, iżda tagħmlux kif jagħmlu huma, għax huma kliem biss għandhom, imma fatti xejn. Huma jorbtu qatet kbar u tqal u jgħabbuhom fuq spallejn ħaddieħor, waqt li huma stess anqas b’sebagħhom wieħed ma jridu jħarrkuhom.
Kull ma jagħmlu, jagħmluh għal għajnejn in-nies; għalhekk ikabbru l-filatteri u jtawlu l-ġmiemen tagħhom. Iħobbu l-postijiet ewlenin fl-imwejjed, u s-siġġijiet ta’ quddiem fis-sinagogi, u jixtiequ min isellmilhom fil-pjazez u li n-nies isejħulhom “rabbi”.
Imma intom tħallux min isejħilkom “rabbi”, għax l-Imgħallem tagħkom wieħed hu, u intom ilkoll aħwa. U ssejħu lil ħadd “missier” fuq din l-art, għax il-Missier tagħkom wieħed hu, dak li hu fis-smewiet. Hekk ukoll tħallux min issejħilkom “mexxejja”, għax il-Mexxej tagħkom wieħed hu, il-Messija. Il-kbir fostkom għandu jkun il-qaddej tagħkom; min jitgħolla, jitbaxxa, u min jitbaxxa, jitgħolla”.
Il-Kelma tal-Mulej
Il-Vanġelu tal-lum jagħti bidu għall-Kap. 23 fejn insibu kliem iebes ta’ Ġesu’ fuq l-Iskribi u l-Fariżej. Jindirizza dal-kliem lin-nies u lid-dixxipli, għax preokkupat li ma jmorrux idaħħlu fil-komunita’ l-mentalita’ tipika tal-Fariżej u l-Iskribi.
L-ispiritwalita’ ta’ dawn ma taqbilx mar-rapport li wieħed għandu jkollu m’Alla skond it-tagħlim ta’ Kristu. In-nies kellhom stima għolja tal-Fariżej għax kienu jafu l-Iskrittura u kienu jgħixu ħajja reliġjuża stretta.
San Pawl darba ftaħar (Ittra lill-Filippin) li meta kien Fariżew ħadd ma seta’ jsib xi jgħid fih. Il-Fariżej kellhom ukoll ċertu żelu għal Alla.
L-iskribi kienu studjużi tal-Iskrittura. Dawn kienu essenzjali waqt l-eżilju fil-Babilonja fejn il-Lhud, bla Tempju, ma setgħux joffru sagrifiċċji u jaduraw lil Alla. Kien hawn li bdew l-ewwel sinagogi fejn l-Iskribi kienu jiġbru n-nies u jgħallmuhom jirriflettu fuq it-testi sagri. F’dawn il-laqgħat, l-Iskribi siltu l-liġijiet u ġabruhom fi ktieb – it-Torah.
Fi żmien Ġesu’, l-Iskribi kellhom awtorita’ fuq il-profeti u s-saċerdoti. Kien ikollhom it-tqegħid tal-idejn fuq rashom u hekk jirċievu l-qawwa u l-ispirtu ta’ Mose’ u tal-profeti.
“Fuq il-kattedra ta’ Mose’ qagħdu l-kittieba u l-Fariżej.” Fuq din il-kattedra fis-sinagoga kien ipoġġi r-Rabbi biex jispjega l-Iskrittura. Ġesu’ qed iwissi lid-dixxipli u lin-nies li Alla ma jkellimhomx permezz tal-Iskribi u l-Fariżej imma tal-profeti.
Mela dawn ma kellhomx dritt ipoġġu fuq il-kattedra. Ġesu’ jwissi lid-dixxipli: “Attenti mill-ħmira tal-Fariżej. Intom magħġunin xbieha t’Alla. Jekk ftit minn dil-ħmira tidħol f’din l-għaġna tagħkom, taf tħassar din ix-xbieha. Din terġa’ teħodkom lura għar-raġunar tad-dinja l-qadima, i.e. ‘Alla kattiv, iħallas skont il-merti. Hu qaddis, allura jżomm ruħu ‘il bogħod mill-midinbin.’
Mentri jien ngħidilkom u nibqa’ ninsisti li Alla jħobb lil kulħadd bla distinzjoni.” Anki llum insibu min jinħakem minn din il-ħmira: ipoġġi fuq il-kattedra, jagħti l-ordnijiet, jiddieċiedi kif l-oħrajn għandhom jgħixu, iwaqqa’ għaċ-ċajt il-leħen tal-Knisja u jipprova jagħlqilha ħalqha meta titkellem fuq l-abort, ewtanasja, eċċ.
Dan il-Fariżew tal-lum ma jiflaħx jisma’ li Alla jħobb lill-midneb u jibqa’ jiġri warajh sal-aħħar. Għalih il-midneb ħaqqu l-kastig, u daqshekk. Noqogħdu attenti aħna wkoll illum, għax jistgħu jidħlu fina fin fin xi wħud minn dawn is-sentimenti tal-Fariżej tal-lum li jibbumbardjawna bihom fuq facebook, app u l-media.
Ġesu’ jkompli jwissi lill-komunita’ Nisranija u lilna wkoll: “Kull ma jgħidulkom għamluh, iżda tagħmlux kif jagħmlu huma.” Dan il-vers jinstema’ kontradittorju. Fil-fatt, fl-ewwel parti Ġesu’ hu ironiku: “Ippruvaw għamlu dak li jgħidulkom u tindunaw li ma tkunux tistgħu tagħmlu bħalhom. Tibdew tgħixu ħajja bla ferħ u bla mħabba, mimlija ansjeta’, skrupli u qtigħ il-qalb.” E.g. kellhom 39 azzjoni li ma setgħux jagħmlu s-Sibt, u kull wieħed minn dawn kellu 39 regola.
Kien impossibbli li ma tiksirx xi waħda minn dawn l-1521 regola. U, meta tagħmel hekk, kien ikollok bżonn tippurifika ruħek.
Kif seta’ wieħed jgħix b’din is-sikkatura kollha? San Pietru: “Għala tittantaw lil Alla billi tgħabbu madmad fuq il-poplu li ma jiflaħx iġorr?” (Atti). Jeħtieġ li aħna ma nħallux dawn l-eluf ta’ rqaqat skruplużi jidħlu fir-relazzjoni tagħna m’Alla għax m’humiex ġejjin mill-Kelma t’Alla imma vvintawhom il-Fariżej mit-tradizzjonijiet tagħhom. Għalkemm kienu josservawhom u jparlaw fuqhom, ma kinux qed iwettqu r-rieda t’Alla.
Ġesu’ qed jgħid illum: “Ejjew għandi ħa nneħħilkom dal-piż. Kull m’għandkom bżonn hi l-imħabba. Dak li ġej mill-imħabba aċċettawh; il-bqija waddbuh ‘il barra.” Għad għandna min jgħix bl-iskrupli, indulġenzi, merti, u wegħdiet lill-qaddisin?
“Kull ma jagħmlu għal għajnejn in-nies…..”
(a) Filatteriji kienu strixxi tal-ġild li magħhom kienu jorbtu kaxxi żgħar li kien fihom erba’ testi mill-Bibbja: waħda fuq moħħhom u l-oħrajn ma’ jdejhom – “il-liġi quddiem għajnejja, u tiggwida l-aġir tiegħi.” Fit-tarf tal-libsa tal-qassis il-kbir kienu jagħmlu qniepen żgħar li kienu jdoqqu ma’ kull pass li jagħmel. F’kelma waħda: “Arani!” Noqogħdu attenti biex xi elementi simili li kienu daħlu fil-Knisja qabel il-Konċilju ma jerġgħux jidħlu, e.g. il-kuruna tal-Papa trirenju (li kienet tfisser li hu l-kap fuq il-kapijiet kollha tad-dinja u vigarju ta’ Kristu). Mill-Papa Pawlu VI ‘l hawn ħadd ma reġa’ libisha. (Re kien jilbes kuruna biex jidher twil).
(b) “Iħobbu l-postijiet ewlenin fil-pranzijet” biex jiġu servuti l-ewwel u mill-aħjar. Għal Ġesu’, ikollu post privileġġjat min iservi.
(ċ) Titli ta’ unur: “Rabbi”=sinjur tiegħi (Monsinjur?). Għal Ġesu’ l-uniku titlu li jagħmillek unur hu dak ta’ qaddej.
“Tħallu ‘l ħadd min isejħilkom ‘Rabbi’…” Il-Papa, l-isqof u l-qassis mhux mgħallmin. Dawn jirripetu u jispjegaw il-kliem tal-uniku Mgħallem, bħal tfal tal-iskola li jifhmu mill-ewwel il-lezzjoni, imbagħad jgħinu lil sħabhom batuti biex jifhmu. Aħna lkoll dixxipli, lkoll aħwa. L-uniku Mgħallem hu l-Ispirtu ta’ Kristu, li ġie mogħti lilna bħala ulied Alla, u li jkellimna fil-fond ta’ qalbna, u jissuġġerilna kif għandha tkun l-imġieba tagħna.
Xi wħud jisimgħu dal-Leħen mill-ewwel, u mbagħad ikunu jistgħu jgħinu lill-oħrajn li jkunu qed jitħabtu biex jisimgħuh.
“Missier”: ħadd m’hu missier ħlief il-Missier Etern. Aħna wliedu msejħin biex nixbhuh.
“Mexxej”: Aħna qegħdin f’mixja. L-uniku gwida f’dil-mixja hu l-Messija.
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.jpg)
