F’dak iż-żmien Ġesù qal lid-dixxipli tiegħu: “Is-Saltna tas-Smewwiet tixbah lil teżor moħbi f’għalqa, li wieħed raġel isibu u jaħbih, u kollu ferħan imur ibigħ kull ma jkollu u jixtri dik l-għalqa.
Tixbah ukoll is-Saltna tas-Smewwiet lil wieħed neguzjant ifittex ġawhar fin; meta sab ġawhra tiswa ħafna, mar biegħ kull ma kellu u xtara lilha.
Tixbah ukoll is-Saltna tas-Smewwiet lil xibka mitfugħa l-baħar li fiha jinġabar minn kollox. Meta timtela jtellgħuha x-xatt, u joqogħdu bilqiegħda, jiġbru fil-kannestri dak li jkun tajjeb u jarmu l-ħażin.
Hekk jiġri fi tmiem id-dinja: l-anġli joħorġu jifirdu l-ħżiena mill-ġusti, u jixħtuhom fil-ħuġġieġa tan-nar; hemmhekk ikun hemm il-biki u t-tgħażżiż tas-snien.
Kollu fhimtuh dan?” “Iva”, qalulu. U hu qalilhom: “Għalhekk kull kittieb li jkun sar dixxiplu tas-Saltna tas-Smewwiet jixbah lil wieħed sid li, mill-ħażna tiegħu, joħroġ sew il-ġdid u sew il-qadim”.
Il-Kelma tal-Mulej
Ġesu jkompli bil-parabboli tas-Saltna. L-ewwel itina tnejn magħrufin bħala tewmin, għax għandhom l-istess messaġġ, għalkemm kull waħda għandha xi partikularita’ sinifikattiva.
“Is-Saltna tas-Smewwiet tixbaħ lil teżor moħbi f’għalqa.” Fi żmien Ġesu, kienu jiġru ħafna xnihat li xi fortunat sab teżor f’għalqa. Dan għaliex sikwit kienet tinqala’ xi gwerra jew xi ġlied ieħor. Xi wħud, qabel ma jaħarbu dan l-għawġ, kienu jaħbu ġidhom fl-għalqa biex, meta jispiċċa l-inkwiet, jerġgħu lura għalih. Imma ta’ spiss kien jiġri li, għal xi raġuni jew oħra, xi wħud ma kinux jirritornaw. Allura, min jikri jew jixtri dik l-għalqa kien isib teżor.
Fl-ewwel parabbola nsibu personaġġ: raġel li jsib teżor B’kumbinazzjoni. Fit-tieni, nsibu neguzjant li jsib ġawhra wara li jkun ilu jfittixha. Imma l-vera protagonisti ta’ dawn il-parabboli huma t-teżor u l-ġawhra, għax kollox idur fuq it-tfittxija, is-sejba u l-ferħ tas-sejbin tagħhom.
Fil-kultura orjentali, il-ġawhra kienet l-isbaħ ħaġa u l-aktar prezzjuża fid-dinja. Ħafna kienu jsemmu l-bniet tagħhom “Perla.” (Anki llum hawn xi wħud jagħmlu hekk). Mhux ta’ b’xejn li dan in-nuguzjant mar ifittex il-prezzjuż u s-sabiħ. Hawn min hu ikrah (mhux minn barra) għax hu kattiv, egoist, aggressiv, eċċ. L-oppost ta’ dan hu l-bniedem is-sabiħ.
Fiż-żewġ parabboli nsibu ċertu għaġla, urġenza. It-tnejn marru malajr ibiegħu kulma kellhom. Hekk ukoll fil-ħajja tan-Nisrani: min jiltaqa’ ma’ Kristu irid jiddeċiedi: jew jimxi fuq it-tagħlim u l-passi tiegħu lew le.
Meta jtellgħu ix-xibka mill-baħar ikun fiha minn kollox: tajjeb u ħażin. Dawn mhux qed jirrappreżentaw żewġ tipi ta’ nies, imma l-istess bniedem li llum jgħix tajjeb u l-għada jidneb. Kif għidna l-Ħadd li għadda: din il-parti tal-Vanġelu ma tfissirx li t-tajbin sejrin il-Ġenna u l-ħżiena sejrin l-Infern. Imma Ġesu jrid jgħallimna li għandna bżonn, bl-għajnuna t’Alla u ta’ l-Anġli tiegħu, naħarqu d-dnubiet u xi ħażen ieħor fina fin-nar tal-Imħabba u l-Ħniena Tiegħu. Jekk xi ħadd qatt ma jagħmel hekk, tkun ħaġa tassew tal-biki u tat-tgħażżiż tas-snin, għax ikun ħela ħajtu fix-xejn.
Awtur: Joe Farrugia Segretarjat għal-Lajċi
No comments:
Post a Comment