Do you believe in yourself? In your dreams, your aspirations, and the boundless potential that resides within you? If so, we have an extraordinary opportunity waiting for you – welcome to 'The Call Ministries.'
Imagine a space where your uniqueness is celebrated, your voice resonates, and your actions create ripples of change. 'The Call Ministries' is more than just a community; it's a vibrant tapestry of unity, growth, and empowerment.
What Awaits You:
A Diverse Family: No matter where you're from, you belong here. We embrace diversity and cherish the richness it brings to our community.
Amplify Your Passions: Dive into a world where your interests, talents, and dreams are nurtured. Engage in workshops, discussions, and activities crafted to ignite your passions.
Guidance and Support: Benefit from the wisdom and support of experienced mentors who genuinely care about your growth and well-being.
Be the Change: We're dedicated to making a positive impact. Through collaborative projects, you'll have the opportunity to give back to the community and make a difference.
Your Personal Invitation:
You're not just another member; you're an integral part of our family. Your journey towards purpose, growth, and connection begins here. Join us at 'The Call Ministries,' where we ignite passions, uplift each other, and pave the way for empowered youth to lead with purpose.
We're eagerly awaiting the opportunity to welcome you, to hear about your dreams, and to support you on your journey. You're not just a youth; you're a force of potential, and we're excited to witness the impact you'll make. See you soon at 'The Call Ministries'!
F’dak iż-żmien, Ġesù qal lid-dixxipli tiegħu: “Kif ħabbni Missieri, hekk ħabbejtkom jiena. Ibqgħu fl-imħabba tiegħi. Jekk tħarsu l-kmandamenti tiegħi, intom tibqgħu fi mħabbti, kif jiena ħarist il-kmandamenti ta’ Missieri u qiegħed fi mħabbtu. Għedtilkom dan biex il-ferħ tiegħi jkun fikom, u biex il-ferħ tagħkom ikun sħiħ.
Dan hu l-kmandament tiegħi: li tħobbu lil xulxin kif ħabbejtkom jien. Ħadd ma għandu mħabba akbar minn din: li wieħed jagħti ħajtu għal ħbiebu. Intom ħbiebi, jekk tagħmlu dak li jiena nikkmandakom. Ma nsejħilkomx aktar qaddejja, għax il-qaddej ma jafx x’jagħmel sidu; sejjaħtilkom ħbieb, għaliex kulma smajt mingħand Missieri jiena għarrafthulkom.
Mhux intom għażiltu lili, imma jien għażilt lilkom, u ħtartkom biex tmorru tagħmlu l-frott u l-frott tagħkom jibqa’, ħalli kulma titolbu lill-Missier f’ismi, huwa jagħtihulkom. Dan hu li qiegħed nikkmandakom: li tħobbu lil xulxin”.
Il-Kelma tal-Mulej.
X’nifhmu meta ta’ spiss ngħidu “Inħobbok”? Għal ħafna hija kelma sentimentali, imqanqla mis-sbuħija ta’ persuna u x-xewqa li dik il-persuna ssir tħobbni. Jekk dan iseħħ, jien se nkun kuntent. Għalhekk, ma’ “inħobbok” inżid “lest nagħmel kollox biex tkun tiegħi,” “ma nistax ngħix mingħajrek.”
Il-Griegi jsejħu din l-imħabba eros. Din hi ħaġa tajba, maħluqa minn Alla, meta poġġa fil-bniedem l-attrazzjoni naturali li raġel ikollu lejn mara u viċi-versa. Eros tesprimi ruħha fis-sodisfazzjoni personali u ta’ spiss tiġbed lejn l-egoiżmu. Mela eros ma tkoprix l-aspetti kollha tal-imħabba. In fatti, jekk relazzjoni bejn mara u raġel tkun ibbażata fuqha biss, għandha ħajja qasira. Din l-imħabba hi bbażata fuq in-natura bijoloġika tal-bniedem u li, xi wħud, ma jagħrfux jikkontrollaw.
Ġesu llum qed jipproponi kwalita oħra ta’ mħabba ġejja minn natura ġdida – dik ta’ ulied Alla. Din mhux eros – in fatti, eros ma nsibuhiex fit-Testment il-Ġdid. Din tissejjaħ Agape mill-verb agapann, li ġiet tfisser it-termini Nisranija tal-imħabba.
Is-silta tal-lum hija parti mid-diskors ta’ Ġesu fl-Aħħar Ċena, meqjuż bħala t-testment u l-kliem l-aktar qaddis tiegħu. Ġwanni jiddedika ħames kapitli għal dan id-diskors. Ġesu jinsisti fuq l-imħabba bħala agapann, tant li nsibuha 25 darba. Ġesu qed ikellem mhux biss lid-dixxipli li kellu quddiemu imma lid-dixxipli ta’ kull żmien.
“Kif ħabbni l-Missier, hekk ħabbejtkom jien.” Fl-ewwel ittra tiegħu, Ġwanni jikteb: “Alla huwa mħabba,” li tfisser f’Alla m’hemm xejn ħlief imħabba.
Ġesu hu l-maħbub, jiġifieri, dak li hu involut kompletament f’did-dinja ta’ mħabba.
Illum qed jistieden lid-dixxipli: “Ibqgħu fl-imħabba Tiegħi, involvu u kkommettu ruħkom f’din l-imħabba.” Din hi differenti mill-imħabba bijoloġika, jiġifieri, dik li biha nfittxu s-sodisfazzjon personali. Din ġejja mill-għoli u hija l-istess ħajja Divina preżenti fina.
Alla hu mħabba u jrid li din il-ħajja turi ruħha fina kif ġiet murija f’Ġesu. Il-karatteristika ta’ din l-imħabba hi l-gratuwita, imħabba bla kundizzjonijiet (bla “imma”, “basta”, “dment”), li tixprunana biex nixtiequ l-ġid u l-ġid biss tal-proxxmu, il-ħajja u l-ħajja biss ta’ l-ieħor, anki jekk ikun għamlilna xi deni. Anki jekk dan japprofitta ruħu minna, aħna m’għandna nagħmlu xejn ħlief inkomplu nxerrdu dan id-DNA t’Alla li aħna rċevejna b’xejn bħala rigal.
Mela, fil-waqt li eros hi fil-biċċa l-kbira dikjarazzjoni ta’ imħabba possessiva (“inħobbok dment li tkun tiegħi”), l-agape tiddikjara: “Jien inħobbok u lest nagħmel kollox biex narak ferħan. L-iskop ta’ ħajti hu li narak kuntent, anzi lest nagħti ħajti għalik, anki jekk issamarni ma’ salib.” L-agape mhux oppost għall-istint senswali tal-eros għax dan ħalqu Alla. Imma l-eros għandu jħalli l-agape jipperfezzjonah u jgħollieh għal dik ir-rejalizzazzjoni sħiħa biex wieħed isir rigal għall-oħrajn. B’hekk wieħed ikun jista’ jgħix l-eros fil-milja tiegħu għax ikun qed jgħix bħala rigal u mhux bħala dak li jipposjedi lill-ieħor.
“Ibqgħu fl-imħabba tiegħi billi tħarsu l-Kmandamenti.” Il-Kmandament uniku hu dak tal-imħabba, jiġi minn ġewwa għax hu l-wirt tagħna bħala ulied Alla. M’huwiex impost minn barra. Biex dan ngħixuh fir-rutina ta’ kuljum għandna l-għajnuna tal-10 Kmandamenti, għax jiġri li niġu wiċċ imb’wiċċ ma’ sitwazzjoni konkreta, eżempju ċans li nisraq, nigdeb, eċċ.
“Min ma jħobbx lil ħuh li jara, ma jistax iħobb lil Alla li ma jarax…..jekk Alla ħabbna tant li bagħat lil Ibnu l-waħdieni għalina,” (1 Ġwanni) anki aħna rridu nħobbuh fil-proxxmu. Alla tana l-ħajja, l-ferħ, ħalaq id-dinja għalina. Diffiċli biex inpattulu direttament.
Hu għamilha faċli għalina: “Ħobbuni billi tħobbu l-proxxmu kollu, għax dawn kollha huma uliedi.” Eżempju; Wieħed ma nafux jgħinni f’emerġenza. Inħossni obbligat u nkun nixtieq inpattilu, imma jilħaq jitlaq. Allura, biex inkun ġust infittex biex nagħmel l-istess ma’ xi ħadd ieħor. Aħna maħluqin għal din l-imħabba. Nirċevuha fil-familja li nitwieldu fiha, u ngħadduha lil żwieġna, ‘l uliedna u n-neputijiet. Ma nitħallsux għal din l-imħabba għax nagħtuha minn rajna bl-akbar ġenerożita’. In fatti, min jibda jfittex il-grazzi, jissogra li r-relazzjoni bejn membri tal-familja ma jibqgħux sodi.
X’inhu l-għan aħħari ta’ din l-imħabba? “Għidtilkom dan biex il-ferħ tiegħi ikun fikom, u biex il-ferħ tagħkom ikun fil-milja tiegħu.” Min jibqa’ nvolut fid-dinamika ta’ din l-imħabba għandu ċans kbir li jgħix ferħan, anki meta l-affarjiet ma jkunux sejrin tajjeb. L-ebda mard u ebda tradiment minn xi ħbieb jew qraba ma jneħħilna din is-serenita’ li ġġib magħha din l-imħabba.
Kemm drabi nfittxu l-ferħ mod ieħor (eż b’xi sodisfazzjon egoist) u nispiċċaw b’togħma qarsa! Alla ħalaqna għal dan il-ferħ. Għalhekk dan il-ferħ jibqa’.
Hemm imħabba oħra espressa bil-verb vilein li jfisser “imħabba bejn il-ħbieb.” Dil-kelma ma tantx insibuha fl-Evanġelji.
“Ma nsejħilkomx qaddejja imma ħbieb, għax … kull ma smajt minn għand Missieri jien għarraftulkom.” Qaddej jobdi l-ordni bla ma jsaqsi għaliex, basta jitħallas. Għad fadal Insara li jqisu ruħhom hekk – qaddejja t’ Alla padrun. Jobdu bl-amment basta jieħdu l-premju.
Ġesu llum irid iħassar din l-immaġini minn moħħna: “irridkom tkunu ħbieb tiegħi, tafdawni, taqsmu l-idejat, il-ħsibijiet u l-proġetti tiegħi biex flimkien inwettquhom bis-sħiħ. Ma nistax insejħilkom qaddejja għax jien qsamt magħkom il-pjan Divin tas-salvazzjoni għad-dinja, jiġifieri li nipproponi l-bniedem il-ġdid li l-mudell tiegħu hu l-Iben t’Alla.”
Meta Ġesu jaqsam magħna dan kollu jurina kemm aħna importanti għalih. Bħal meta b’rigal lil xi ħabib nuru kemm nafuh, x’iħobb l-aktar u li bih se jifraħ. B’hekk iħoss kemm hu importanti għalija. L-iskop tar-rigal m’huwiex il-ħlas imma li nsaħħaħ il-ħbiberija u nkabbar il-ferħ meta jien nagħti minn qalbi.
In fatti jiġri li mal-ewwel okkażżjoni dal-ħabib se jirreċiproka. Mela mhux kwesjoni ta’: “Jien nobdi l-Kmandamenti u daqshekk!” Dan hu biss il-minimu. Mal-ħbieb mhux hekk. Anzi, meta nirrejalizzaw f’liema kawża nobbli Ġesu jrid jinvolvina, żgur li aħna nagħmlu l-almu tagħna biex intuh 100% tal-koperazzjoni tagħna, billi nagħtu bil-qalb bla ma nistennew ħlas lura, ħlief il-ferħ li jtina l-fatt li konna ta’ servizz għall-Ħabib tagħna. Ġesu jridna nkunu ħbieb tiegħu b’dan il-mod.
F’dak iż-żmien, Ġesù qal lid-dixxipli tiegħu: “Jiena d-dielja vera u Missieri l-bidwi. Kull fergħa fija li ma tagħmilx frott jaqtagħha; u kull waħda li tagħmel il-frott jiżborha u jnaddafha, biex tagħmel frott aktar. Intom ġa ndaf minħabba l-kelma li għedtilkom.
Ibqgħu fija, u jiena nibqa’ fikom. Kif il-fergħa ma tistax tagħmel frott minnha nfisha jekk ma tibqax fid-dielja, hekk anqas intom jekk ma tibqgħux fija. Jiena d-dielja, intom il-friegħi. Min jibqa’ fija u jiena fih, dan jagħmel ħafna frott; għax mingħajri ma tistgħu tagħmlu xejn. Jekk wieħed ma jibqax fija, jintrema barra bħal fergħa, u jinxef; imbagħad, friegħi bħal dawn jiġbruhom u jixħtuhom fin-nar u jinħarqu.
Jekk tibqgħu fija u kliemi jibqa’ fikom, itolbu kull ma tridu, u jingħatalkom. Din hi l-glorja ta’ Missieri, li intom tagħmlu ħafna frott u tkunu dixxipli tiegħi”.
Il-Kelma tal-Mulej
Fil-vanġelu ta’ Ġwanni ma nsibux parabboli imma immaġini qawwijin li bihom joħroġ l-identita’ ta’Ġesu’.
“Jien id-dielja vera.” Din stqarrija polemika għax tindika li hemm dwieli foloz.
Il-poplu Lhudi kien jidentifika ruħu ma’ tina jew ma’ dielja. Int u dieħel fil-parti tas-Santwarju tat-Tempju kont tilmaħ għanqud għeneb kbir tad-deheb. B’dan riedu juru li huma, bħala d-dielja tal-Mulej, jagħmlu l-offerta tal-għemejjel tajbin tagħhom.
Id-deheb hu l-metall l-aktar li jixraq lid-Divinita’. Anki s-sieq tal-Menora (lampier sebat idwal) kien jidher qisu biċċa dielja tixxeblek. Imma l-poplu Lhudi mhux dejjem wettqu opri tajba: “Il-Maħbub tiegħi kellu dielja…. Stennejt il-ġustizzja iżda minn flok sibt tixrid ta’ demm; stennejt is-sewwa imma smajt għajjat ta’ oppressjoni” (Is. 5).
Għalhekk Ġesu’ issa qed jgħid: “Jien id-dielja vera, awtentika, ġenwina. Missieri hu l-bidwi: mhux jien l-anqas intom, imma Missieri. Kull fergħa fija li ma tagħmilx frott hi falliment.”
“Fija” tfisser li Ġesu’ hu z-zokk prinċipali li minnu ħerġin il-friegħi. Dment li l-fergħa tibqa’ mwaħħla maz-zokk se tagħmel il-frott. Jekk siġra oħra, bħal kewba, ma tagħmilx frott, almenu miz-zokk tagħha jieħdu njam tajjeb għall-għamara. “Miz-zokk tad-dielja l-anqas xkaffa żgħira ma toħroġ” (Eż). Mela, jekk dielja ma tagħmilx għeneb, m’hi tajba għal xejn ħlief għall-ħruq.
Għal seba’ darbiet f’dis-silta Ġesu’ jinsisti li kull fergħa jiħtieġ li tagħmel il-frott. Il-messaġġ għalina llum hu li ma nkunux Insara tal-isem jew tal-paroli biss: “Mhux min jgħid ‘Sinjur! Sinjur!’ jidħol fis-Saltna tas-Sema imma min jagħmel ir-rieda t’Alla” billi jsarraf il-paroli f’fatti konkreti.
Dan nagħmluh billi nħallu ‘l Ġesu’ jgħaddilna l-Ispirtu Qaddis Tiegħu, hekk kif iz-zokk prinċipali tad-dielja jieħu l-ilma mimli sustanzi mill-għeruq u jgħaddieh lill-friegħi, għax b’hekk biss ikunu jistgħu jagħmlu l-frott.
Jekk fergħa tinqata’ minn maz-zokk l-ebda sustanzi ma jistgħu jgħaddu għal għandha. Imbagħad tinxef u ma tagħtix frott. Jekk ninqatgħu minn ma’ Ġesu’ aħna wkoll ma nkunux nistgħu nagħtu l-frott, għax “mingħajri ma tistgħu tagħmlu xejn.”
Sid id-dielja jieħu ħsiebha: (i) kull fergħa li ma tagħmilx frott jaqlagħha; (ii) kull fergħa bil-frott inaddafha, jiżborha, u jneqqiha mill-weraq nixfin.
Dan ma jfissirx li l-Missier jibgħat l-infern lil min ma jagħmilx frott, imma jfisser il-premura li għandu li kull wieħed minna jagħmel opri tajba li huma l-inbid tal-ferħ u ċ-ċelebrazzjoni tal-ħajja tagħna. Mingħajr dan l-inbid inkunu qed naħlu ħajjitna fix-xejn. Waqt li nkunu qed nipproduċu l-frott, dan se nagħmluh b’mod imperfett. Għalhekk il-Missier, fil-ħniena Tiegħu, se jibagħtilna kull għajnuna biex ineqqi dawn id-difetti tagħna, biex b’hekk l-inbid tagħna jkun ta’ l-aqwa kwalita’ u l-ferħ tagħna jkun kbir.
X’jistgħu jkunu dawn id-diffetti jekk mhux egoiżmu, dgħufija, suppervja u kilba għall-flus; jew meta ma nkunux fidili għal kollox għall-kelma t’Alla.
X’inhu l-imqass li bih il-Missier se jiżbor il-friegħi? Il-Kelma Tiegħu li hi “ħajja u qawwija, taqta’ aktar minn xabla b’żewġt ixfar; hija tinfed sa tifred ir-ruħ u l-ispirtu mill-ġogi u l-mudullun; u tgħarbel il-ħsibijiet u l-fehmiet tal-qalb” (1 Lhud). Hekk kif wieħed jitgħaxxaq meta jara dielja miżgħuda bl-għenieqed tal-għeneb, hekk il-Missier Etern jixtieq li n-nies kollha tad-dinja jitgħaxxqu meta jaraw l-opri tagħna tant tajbin iseħħu kuljum minna bħala membri tal-Knisja ta’ Kristu. “Hu għall-korrezzjoni tagħkom li Alla jidħol f’ħajjitkom anki jekk kull tant ikun hemm it-tbatija.
Alla jqisna bħala uliedu. Liema missier ma jwiddibx ‘l uliedu?” (1 Lhud). Bil-Kelma Tiegħu jippurifikana u jneqqi minna weraq u rimjiet niexfa li jfixkluna fl-atti tagħna ta’ mħabba. Kull tant ikollna nsofru biex ninqatgħu minn xi drawwa ħażina li nkunu rbatna qalbna magħha.
“Ibqgħu fija, u jien nibqa’ fikom.” Dan il-verb “ibqa’” (oqgħod, għammar) jidher 40 darba fi Ġwanni. Meta ż-żewġ dixxipli tal-Battista saqsew lil Ġesu’ “Fejn toqgħod?” ma kinux qed isaqsu għall-indirizz imma “Min int? X’bi ħsiebek tagħmel? Fejn hi qalbek? Fejn sejjer? Qatt ma ltqajna ma’ wieħed bħalek.”
Nieħdu ftit eżempji biex nifhmu aħjar.
(i) Maħbub dejjem iġorr f’qalbu lill-maħbuba tiegħu, jiftakar fiha u jixtieq li, fejn ikun hemm hu, tkun hemm hi ukoll. Hi ‘tgħammar’ fil-qalb tiegħu fejn għandha post speċjali.
Ġesu’ llum qed jgħidli: “Għammar fija u jien ngħammar fik.”
(ii) Meta l-Lhud ħarġu mill-Eġittu, baqgħu marbutin mal-ħajja antika avolja din kienet fi skjavitu’.
Kienet eħfef għal Alla biex joħroġ il-Lhud mill-Eġittu mill joħroġ l-Eġittu mill-qlub tal-Lhud. L-Eġittu baqa’ jgħammar f’qalbhom.
(iii) Tarbija tgħammar f’ġuf ommha qabel titwieled.
L-omm tgħaddilha l-ħajja, nutriment u emozzjonijiet. L-omm tkun moħħha biss li ma tagħmel xejn li jista’ jkun ta’ ħsara għat-tarbija.
Ġesu’ jixtieq li jien ngħammar fih b’dan il-mod, u nħalli li Hu wkoll jgħammar fija b’dan il-mod. “Meta wieħed jingħaqad fi Krstu, isir ħolqien ġdid; il-qadim għadda u daħal il-ġdid” (2 Kor 5). “Mhux aktar jien ngħix, imma Kristu qed jgħix fija” (Gal 2). Il-frott tad-dielja (il-Komunita’) jipprodoċieh l-Ispirtu ta’ Kristu. Importanti li jien inkun parti ħajja minn din id-dielja, għax il-frott tagħha se jitgawda minn kulħadd.
F’dak iż-żmien, Ġesù qal: “Jiena r-ragħaj it-tajjeb. Ir-ragħaj it-tajjeb jagħti ħajtu għan-nagħaġ tiegħu. Il-mikri, li mhuwiex ir-ragħaj, u li n-nagħaġ mhumiex tiegħu, jara l-lupu ġej, u jħalli n-nagħaġ u jaħrab; u l-lupu jaħtafhom u jxerridhom. Mikri hu, u ma jħabbilx rasu min-nagħaġ.
Jiena r-ragħaj it-tajjeb; jiena nagħraf in-nagħaġ tiegħi, u n-nagħaġ tiegħi jagħrfu lili, bħalma l-Missier jagħraf lili u jiena nagħraf lill-Missier; u għan-nagħaġ tiegħi nagħti ħajti. Għandi wkoll nagħaġ oħra, li mhumiex minn dan il-maqjel; lilhom ukoll jeħtieġ li niġbor, u huma jisimgħu leħni, u jkun hemm merħla waħda, ragħaj wieħed.
Għalhekk iħobbni l-Missier, għax jien nagħti ħajti, biex nerġa’ neħodha. Ħadd ma jeħodhieli, iżda jien nagħtiha minn rajja. Għandi setgħa li nagħtiha, u għandi s-setgħa li nerġa’ neħodha; din hi l-ordni li ħadt mingħand Missieri”.
Il-Kelma tal-Mulej
Fir-Raba’ Ħadd tal-Għid dejjem insibu l-figura tar-Ragħaj it-Tajjeb. Ħafna kienu dawk li pittruh b’nagħġa fuq spallejh. Importanti ninnutaw li l-kelma eżatta fi Ġwanni hi kalos, is-sabiħ, mhux athos it-tajjeb. Ir-ragħaj hu tajjeb imma wkoll sabiħ: “Jien hu r-ragħaj is-sabiħ.” Kalos tidher 102 darba fit-Testment il-Ġdid u dejjem jittraduċuha bħala ‘tajjeb’: is-siġra t-tajba li tagħmel frott tajjeb, iż-żerriegħa t-tajba, il-ħut tajjeb, eċċ.
Suppost, f’dawn il-każi, kellha tiġi użata l-kelma ‘sabiħ’, għax mhux kwestjoni ta’ morali imma ta’ sbuħija: “Araw li l-imġieba tagħkom fost il-pagani tkun sabiħa” (1 Pietru).
Illum mistednin nikkontemplaw il-wiċċ t’Alla li m’huwiex ikrah imma sabiħ. F’survey fl-Amerika instab li għalkemm 5% ma jemmnux f’Alla, 22% biss jemmnu f’Alla sabiħ. L-oħrajn jemmnu f’Alla ikrah – aħrax, li jordna, jikkastiga, ipattiha eċċ.
Li temmen f’dan Alla ikrah hu perikoluż għax jinfluwenza l-mod kif tgħix.
Inti ssir aħrax, tpattiha, tiġġudika; mentri aħna maħluqin għas-sbuħija u nifirħu u nibqgħu imsaħħrin meta naraw is-sabiħ fina u madwarna.
L-artisti, l-kompożituri u l-poeti jikkontemplaw is-sbuħija u jittrasmettuha permezz tax-xogħol tagħhom. Dan, wara kollox, jirrifletti s-sbuħija t’Alla.
“Ir-ragħaj it-tajjeb jagħti ħajtu għan-nagħaġ Tiegħu” – iqiegħed ħajtu għad-dispożizzjoni ta’ dawk li jħobb. Żgur li xi darba kellek ħabib li jibqa’ miegħek fit-tajjeb, imma kif jinqalagħlek xi bżonn, tmur tfittxu u ma ssibux. Dan mhux ħabib sabiħ.
Ir-ragħaj mhux hekk: se ssibu f’kull bżonn li jkollok u, jekk ikun hemm bżonn, iħalli ħajtu għalik biex jagħmlek kuntent u jtik il-ħajja. Ma jaħsibx għar-rasu imma għall-ferħ tiegħek..
Ix-xrik (il-mikri) mhux hekk. Jimpurtah biss mill-paga. Kif jinqala’ l-għawġ idabbar rasu. Hemm il-periklu li xi Nsara jimxu m’Alla b’dan il-mod merċenarju: jitolbu u jagħmlu karita’ biex jiksbu biss il-merti. Din hi spiritwalita’ falza mhux sabiħa. Jiħtieġ li aħna nimxu wara r-ragħaj is-sabiħ billi nagħmlu kull sagrifiċċju biex naraw lill-proxxmu kuntent. B’hekk, bħala dixxipli Tiegħu, nirċievu r-rifless tas-sbuħija Tiegħu u nkunu qed ngħinu biex nibnu soċjeta’ sabiħa.
“Ix-xrik … jara l-lupu ġej u jħalli n-nagħaġ, u l-lupu jaħtafhom u jxerridhom.” Ma joqtolhomx imma jisseparahom minn mal-merħla, i.e. jaqtagħhom minn mal-Komunita’. Il-lupu jirrapreżenta l-forzi tal-ħażen. Hawn lupi barra minna:
(i) dawk li jgħidu “kulħadd qed jgħid u jagħmel hekk illum” – ħsieb dejjem jixtered li ma jħallikx tagħraf it-tajjeb mill-ħażin. Hu l-kawża tal-waqa’ tal-valuri bħal: imħabba, ġustizzja, verita’, fedelta’, onesta’.
(ii) “Hekk moda llum.” Dan inawwar is-sbuħija tal-bniedem awtentiku maħluq skond il-Qalb t’Alla. Hemm lupi ġo fina: (a) is-suppervja li ġġegħilna nagħmlu għażliet ħżiena; (b) il-qtigħ il-qalb; (ċ) il-bruda; (d) in-nuqqas ta’ mpenn li, meta naraw oħrajn impenjati fil-Knisja b’tant sagrifiċċji, ngħidu: “dawk jaħdmu ħafna għax jieħdu pjaċir” jew “biex jidhru.”
Il-Vanġelu hu mimli eżempji biex bihom ir-Ragħaj is-Sabiħ jiddefendina minn dawn il-lupi li jagħmlu minn kollox biex jaqtgħuna minn mal-Komunita’. Il-ġenituri Nsara qed iħarsu ‘l uliedhom minn xi pseudo-valuri, e.g. pika żejda biex it-tifel jiġi l-ewwel fl-eżamijiet akkost ta’ kollox? Mhux qed ngħid għall-pika meqjusa li tinkoraġġixxi imma għal dik li tnisssel għira u disprar f’każ ta’ falliment.
Ir-Ragħaj is-Sabiħ jieħu nteress fin-ngħaġ tiegħu, għax iħobbhom b’mod li ma jistenna xejn lura minn għandhom. L-unika xewqa tiegħu hu li jgħixu ħajja sabiħa. Fid-dinja, l-imgħallem fuq ix-xogħol, il-ħbieb u kull tant il-ġenituri jieħdu nteress fija biss meta naħdem sew u nkun simpatiku u andanti. Ir-ragħaj jibqa’ jieħu nteress fija anki meta ma nkunx hekk. Din hi d-differenza bejn l-imħabba perfetta (inħobbok bla kundizzjonijiet) u dik imperfetta (inħobbok sakemm tkun tiegħi biss, sakemm tħobbni lura, taqdini, tixtrili, eċċ.)
“Jien nagħraf in-nagħaġ tiegħi.” Il-verb ‘naf’ jew ‘nagħraf’ fis-sens Bibliku mhux bil-fors ifisser rapport sesswali. Ifisser ukoll rapport ta’ żewġ persuni li, biex jixtiequ l-ġid lil xulxin, isiru jafu ‘l xulxin intimament permezz ta’ djalogu, imħabba, rispett u xewqa li l-ieħor dejjem narah kuntent. Ir-Ragħaj iħobb in-nagħaġ tiegħu hekk u iktar, għax lest li jħalli ħajtu għalihom. Il-ħajja sabiħa meta tingħata b’ġenerożita’ bħala rigal.
L-imħabba tar-ragħaj hi universali, mhux għal-Lhud biss. “Għandi wkoll nagħaġ li mhumiex minn dan il-maqjel.” Il-kelma proprja hawn mhux ‘maqjel’ imma konfini (boundary, enclosure). Ġesu’ qed jgħid li dawn in-nagħaġ huma maqfulin u skjavi ta’ tagħlim qarrieq u allat foloz. Jixtieq jilliberahom biex iġibhom fil-merħla Tiegħu fejn ikunu jistgħu jgawdu l-verita’ tal-Kelma Tiegħu li tagħmilhom tassew liberi.
Ġieli smajna b’xi reliġjon fejn il-ġenituri jimmankaw ‘l uliedhom bniet. Illum għandna min hu skjav tal-egoiżmu, pjaċir, poter, flus, eċċ. Ir-Ragħaj jixtieq li ebda Nisrani ma jisforza lil xi ħadd biex jikkonverti, għax “huma se jisimgħu leħni, u jkun hemm merħla waħda u ragħaj wieħed.”
Min se jisma’ dal-leħen mhux se jeħles minn skjavitu’ biex jidħol f’ieħor, għax fil- maqjel tar-Ragħaj is-Sabiħ tidħol bil-liberta’ kollha u tibqa’ tgawdi il-vera liberta’. F’dil-merħla se tinħass il-preżenza tar-Ragħaj is-Sabiħ, proposta ta’ soċjeta’ sabiħa li ħaddnet is-sbuħija ta’ Ġesu’ ta’ Nazaret.
A professor at the university asked his students the following question:
Professor: Everything that exists was created by God?
Student 1:Yes, created by God.
Professor: Did God create everything?
Student 1: “Yes, sir,”
Professor:If God created everything, then God created evil, since it exists. And according to the principle that our deeds define ourselves, then God is evil.
The student became silent after hearing such an answer. The professor was very pleased with himself. He boasted to students for proving once again that faith in God is a myth.
Another student raised his hand and said:
Student 2: Can I ask you a question, professor?
Professor: Of course !
Student 2:Professor, is cold a thing?
Professor: What kind of question? Of course it exists. Have you ever been cold?
Students laughed at the young man's question.
Student 2:Actually, sir, cold doesn't exist. According to the laws of physics, what we consider cold is actually the absence of heat. A person or object can be studied on whether it has or transmits energy.
Absolute zero (-460 degrees Fahrenheit) is a complete absence of heat. All matter becomes inert and unable to react at this temperature. Cold does not exist. We created this word to describe what we feel in the absence of heat.
Student 2:Professor, does darkness exist?
Professor: Of course it exists.
Student 2: You're wrong again, sir. Darkness also does not exist. Darkness is actually the absence of light. We can study the light but not the darkness. We can use Newton's prism to spread white light across multiple colours and explore the different wavelengths of each colour. You can't measure darkness. A simple ray of light can break into the world of darkness and illuminate it. How can you tell how dark a certain space is? You measure how much light is presented. Isn't it so? Darkness is a term man uses to describe what happens in the absence of light.
In the end, the young man asked the professor:
Student 2:Sir, does evil exist?
This time it was uncertain, the professor answered:
Professor: Of course, as I said before. We see him every day. Cruelty, numerous crimes and violence throughout the world. These examples are nothing but a manifestation of evil.
To this, the student answered
Student 2: Evil does not exist, sir, or at least it does not exist for itself. Evil is simply the absence of God. It is like darkness and cold—a man-made word to describe the absence of God.
God did not create evil. Evil is not faith or love, which exist as light and warmth. Evil is the result of the absence of Divine love in the human heart. It’s the kind of cold that comes when there is no heat, or the kind of darkness that comes when there’s no light.
F’dak iż-żmien, iż-żewġ dixxipli li reġgħu lura Ġerusalemm minn Għemmaws kienu qegħdin itarrfu lill-Ħdax u lil dawk li kienu magħhom xi ġralhom fit-triq, u kif kienu għarfu lil Ġesù fil-qsim tal-ħobż!
Kif kienu għadhom jitkellmu, Ġesù nnifsu waqaf f’nofshom u qalilhom: “Is-sliem għalikom!”. Huma twerwru bil-biża’ għax ħasbu li qegħdin jaraw xi fantażma. Iżda hu qalilhom: “Għaliex tħawwadtu? Għaliex dan it-tħassib kollu f’qalbkom? Araw idejja u riġlejja. Jiena hu! Missuni, u ifhmuha li l-ispirtu ma għandux laħam u għadam bħalma qegħdin taraw li għandi jien”. Huwa u jgħidilhom dan, uriehom idejh u riġlejh. Iżda billi huma, fil-ferħ tagħhom, kienu għadhom ma jridux jemmnu u baqgħu mistagħġba, qalilhom: “Għandkom xi ħaġa tal-ikel hawn?”. Huma ressqulu quddiemu biċċa ħuta mixwija, u hu ħadha u kielha quddiemhom.
Imbagħad qalilhom: “Meta kont għadni magħkom għedtilkom dawn il-kelmiet: jeħtieġ li jseħħ kulma nkiteb fuqi fil-Liġi ta’ Mosè, fil-Profeti u fis-Salmi”. Imbagħad fetħilhom moħħhom biex jifhmu l-Iskrittura. U qalilhom: “Hekk kien miktub, li l-Messija jbati u fit-tielet jum iqum mill-imwiet, u li l-indiema għall-maħfra tad-dnubiet tixxandar f’ismu lill-ġnus kollha, ibda minn Ġerusalemm. Intom xhud ta’ dan. U jiena, araw, nibgħat fuqkom lil dak li wiegħed Missieri. Imma intom ibqgħu fil-belt, sa ma Alla jkun libbiskom bil-qawwa tiegħu”.
Il-Kelma tal-Mulej.
Hawn min jistaqsi: “Għaliex Kristu Rxoxt deher lid-dixxipli Tiegħu u ftit nies oħra biss? Għax ma marx quddiem Kajfa u n-nies ta’ Ġerusalem?”
Irridu noqogħdu attenti li ma mmorrux naħsbu li Ġesu’ qam bl-istess ġisem li kellu qabel, jiġifieri ġisem suġġett għal għejja, bard u irjiħat.
Issa għandu ġisem glorjuż u bla limitazzjonijiet. Per eżempju, qabel il-passjoni Ġesu’ ma setgħax jgħaddi minn ġo bieb magħluq jew minn ġo ħajt imkaħħal ħlief b’miraklu. Wara l-qawmien ma kellux din il-limitazzjoni. In fatti xi appostli bdew ibagħtu biex jagħrfuh. Għalhekk iddubitaw: Hu jew mhux Hu?
Ir-resurrezzjoni ma tfissirx li terġa’ tiġi f’did-dinja imma li tgħaddi għad-dinja t’Alla. Dal-ġisem li għandna issa se jibqa’ ġisimna imma ma jibqax il-ġisem materjali li mdorrijin bih hawn imma jsir jixbaħ lil dak ta’ Kristu Rxoxt. Għalhekk, kieku Kajfa ra lil Kristu wara l-qawmien ma kienx se jikkonvinċi ruħu li dan hu l-istess Kristu ta’ qabel.
Fis-silta tal-lum Luqa xorta waħda juża’ lingwaġġ materjali għal Kristu rxoxt għax ried jgħaddi messaġġ. Ħa naraw x’inhu.
Żewġ dixxipli reġgħu lura minn Emmaws, u qalu lill-oħrajn l-esperjenza li kellhom ta’ Kristu Rxoxt. Dawn qalulhom li Pietru wkoll ra lil Kristu. Kollha ferħu li l-mewt mhux talli ma belgħetx lil Ġesu’ iżda li kien Hu li rebaħ fuqha, żvojtja l-qabar u qajjem il-mejtin kollha għall-ħajja ta’ dejjem.
Waqt li kienu qed jifirħu, Ġesu’ waqaf f’nofshom, - mhux dehrilhom imma kien ġa preżenti għal xi ħin bla ma ndunaw bih. Hawn għandna l-ewwel messaġġ: biex nagħmlu esperjenza tal-Irxoxt jiħtieġ inkunu preżenti fil-Komunita’ għall-Qsim tal-Ħobż. Ġesu’ ma telaqx f’dinja oħra. Baqa’ hawn. Inħossu l-preżenza Tiegħu fil-Komunita’: “Fejn tnejn jew tlieta jkunu miġburin f’ismi, jien inkun (mhux niġi) f’nofshom.” In fatti, it-tislima sabiħa ta’ Ġesu’ “Il-paċi magħkom” jadottaha ċ-ċelebrant waqt il-Quddiesa.
“Huma twerwru bil-biża’ għax ħasbuh fantażma.” Din hi ftit stramba għax kienu għadhom qed jitkellmu fuq il-qawmien. Ukoll żgur li Ġesu’ ma kellu ebda intenzjoni li jwerwirhom. Għalhekk dan hu lingwaġġ letterarju użat minn Luqa biex jipprepara l-messaġġ ċentrali tas-silta tal-lum: “Min huma dawk li qamu mill-imwiet? M’humiex iħirsa jew fantażmi, imma nies bl-istess ġisem u għadam imma issa dan m’għadux materjali. Mattew kiteb għan-nies Semitiċi li ma jgħidux “għandi ġisem u ruħ” imma “jien ġisem u ruħ li jiffurmaw entita’ waħda.”
Luqa kiteb għal nies li kellhom il-kunċett greko-ruman li r-ruħ u l-ġisem huma żewġ entitajiet separati: il-ġisem jispiċċa u tibqa’ r-ruħ biss. Għalhekk Luqa ried jagħmel enfasi li meta rxoxta Kristu ma ħalliex il-ġisem fil-qabar, imma dan ukoll irxoxta f’ġisem glorjuż.
Hawn għandna messaġġ għalina: meta mmutu, il-ġisem se jitlef il-parti materjali biss. Il-bqija se neħduh magħna, eż l-istorja kollha ta’ ħajjitna, imħabbitna lejn qraba u ħbieb u l-kapaċita’ li nikkomunikaw magħhom, il-persuna, l-personalita' u l-identita’ tagħna. Għalhekk, biex jikkonvinċi nies bil-mentalita’ li semmejna, kellu juża’ lingwaġġ pjuttost materjali għal Kristu Rxoxt.
“Kristu wriehom riġlejh u jdejh.” Fuq l-ID card wieħed isib wiċċ. Illum mistednin nikkontemplaw l-ID ta’ Ġesu’: idejn minfudin, prova ta’ ħajja mogħtija bħala rigal; idejn li mellsu l-lebbrużi, tfal, widnejn it-torox, għajnejn l-għomja, ilsien il-muti – m’għamlux ħlief ġid.
Qatt ma kkundannaw jew ikkastigaw. Riġlejn Ġesu’ jfakkruna fit-triq li mexa: dawn huma riġlejn Alla li ġie mill-bogħod. Nafu li għal tnejn maħbubin l-ebda distanza m’hi se tifridhom, u jkunu lesti jaqsmu xmajjar, ibħra u muntanji. Riġlejn Alla ġew biex Hu jiltaqa’ mal-bniedem li kien ‘il bogħod minnu, u għax kien jaf li mingħajr imħabbtu l-bniedem qatt ma jista’ jkun kuntent.
Meta n-nisa jiltaqgħu mal-Irxoxt jinżlu jgħannqu u jbusu dawk ir-riġlejn, għax kienu jafu li dawk huma r-riġlejn tal-Għarus maħbub. Qatt m’għandna ninsew li dawk ir-riġlejn spiċċaw il-mixja tagħhom fil-glorja tal-Ġenna biex b’hekk inkunu nistgħu nagħtu sens lil ħajjitna, u lil dak kollu li qed nitħabtu għalih: paċi, ġustizzja, għajnuna lill-foqra, għaqda, eċċ.
“Newlulu biċċa ħuta u kielha quddiemhom.” L-irxoxt ma jikolx. Anki f’Ġerusalem ma tantx kont issib tixtri ħut. L-iskop ta’ Luqa hu li min jaqra dis-silta jikkonkludi li ġisem glorjuż mhux fantażma.
In fatti, Luqa jkompli b’dan il-lingwaġġ fl-Atti meta Pietru jgħid: “Aħna kilna u xrobna miegħu wara li qam mill-mewt.” Għalhekk tajjeb li nżommu quddiem għajnejna x’kiteb S.Pawl (Kor.15): “L-irxoxt m’għandux ġisem materjali magħmul minn atomi imma ġisem spiritwali.”
Dan ma jfissirx li hu etereju (magħmul minn xi arja biss) imma konkret – mhux fis-sens ta’ did-dinja imma tad-dinja t’Alla. Ikompli S.Pawl: “Għax dak li hu suġġett għat-taħsir (corruptible) ma jistax jiret in-nuqqas ta’ taħsir (incorruptibility).” Mela jiżbalja min jaħseb li ġisem materjali jista’ jidħol fid-dinja ta’ bla taħsir.
Ġisem glorjuż hu ġisem li ssupera l-limitazzjonijiet materjali imma hu rejali li jista’ jikkomunika m’Alla u ma’ dawk li daħlu l-Ġenna qablu, kif ġa għidna.
Ġesu jikkonferma li dan kollu kien imħabbar fl-Iskrittura: “Jiħtieġ iseħħ kull ma nkiteb fuqi fil-Liġi ta’ Mose’, fil-Profeti u fis-Salmi.” Id-dixxipli kienu għadhom qed jaħsbu fuq Messija qawwi li juża’ jdejh biex jaħkem bl-armi.
Ġesu’ jiftħilhom moħħhom biex jifhmu l-Iskrittura. Beda biż-żewġ dixxipli ta’ Emmaws u issa jkompli mal-oħrajn: “Aqraw l-Iskrittura biex tifhmu li mhux bil-forza l-Messija se jbiddel id-dinja imma bl-imħabba.
Dan hu l-proġett t’Alla mwettaq minn ħaruf, b’idejh u riġlejh minfudin. Ta’ dan intom xhieda.”
Dakinhar filgħaxija, fl-ewwel jum tal-ġimgħa, meta d-dixxipli kienu flimkien imbeżżgħa mil-Lhud, bil-bibien magħluqa, ġie Ġesù u qagħad f’nofshom; u qalilhom: “Is-sliem għalikom!”. Kif qal hekk, uriehom idejh u ġenbu. Id-dixxipli ferħu meta raw lill-Mulej. Imbagħad Ġesù tenna jgħidilhom: “Is-sliem għalikom! Kif il-Missier bagħat lili, hekk jien nibgħat lilkom”. Kif qal hekk, nefaħ fuqhom u qalilhom: “Ħudu l-Ispirtu s-Santu. Dawk li taħfrulhom dnubiethom ikunu maħfura, u dawk li żżommuhomlhom ikunu miżmuma”.
Tumas, wieħed mit-Tnax, jgħidulu t-Tewmi, ma kienx magħhom meta ġie Ġesù. Għalhekk id-dixxipli l-oħra qalulu: “Rajna lill-Mulej”. Iżda hu qalilhom: “Jekk ma narax f’idejh il-marka tal-imsiemer u ma nqigħedx sebgħi fuq il-marka tal-imsiemer u idi fuq ġenbu, jien ma nemminx”. Tmint ijiem wara, id-dixxipli reġgħu kienu ġewwa, u Tumas magħhom. Il-bibien kienu magħluqa, imma Ġesù daħal, qagħad f’nofshom, u qalilhom: “Is-sliem għalikom!”.
Imbagħad qal lil Tumas: “Ġib sebgħek hawn u ara jdejja, u ressaq idek u qegħedha fuq ġenbi; tkunx bniedem bla fidi, iżda emmen”. Wieġeb Tumas u qallu: “Mulej tiegħi u Alla tiegħi!”. Qallu Ġesù: “Emmint għax rajtni! Henjin dawk li ma rawx u emmnu”. Hemm ħafna sinjali oħra li Ġesù għamel quddiem id-dixxipli tiegħu u li mhumiex imniżżla f’dan il-ktieb. Iżda dawn inkitbu sabiex intom temmnu li Ġesù hu l-Messija l-Iben ta’ Alla, u biex bit-twemmin tagħkom ikollkom il-ħajja f’ismu.
Il-Kelma tal-Mulej.
Fil-Vanġelu tal-lum naqraw meta Ġesu’ deher lill-Appostli: l-ewwel, dak in-nhar li rxoxta filgħaxija, u t-tieni, ġimgħa wara. Fl-ewwel laqgħa għandna l-Appostli barra Tumas, magħluqin fiċ-ċenaklu, imbeżżgħin għax barra hemm il-Lhud li ma riedu jafu xejn fuq Ġesu’, u mhux għax kienu se jagħmlu għalihom.
F’dil-fażi l-Appostli qed jirrappreżentaw xi membri tal-Knisja li, quddiem tant paganiżmu u nuqqas ta’ twemmin li hemm fid-dinja, jingħalqu fihom infushom. Fil-fatt, ħafna mill-pagani għandhom l-għatx għall-Kelma t’Alla u qed jistennewha bil-ħerqa. Imma l-Appostli jibqgħu maqfulin għax għadhom ma ltaqgħux ma’ Kristu rxoxt.
Il-biża’ tagħmilna suspettużi, forsi aggressivi u fanatiċi. Ma nibqgħux nirraġunaw, imma nistqarru b’vuċi għolja il-konvinzjonijiet reliġjużi tagħna. B’hekk jieqaf id-djalogu, u min jismagħna jkollu dubju fuq il-verita’ li qed nistqarru. Min hu konvint fil-fidi m’għandux għalfejn jgħajjat, imma jesponi l-prinċipji tiegħu bil-ħlewwa. Il-ferħ f’wiċċu għandu jixhed għall-verita’. Dil-biża’ għamlet ħafna ħsara lill-Knisja, e.g. il-biża’ tax-xjenza fi żmien Galileo, l-emanċipazzjoni tal-mara, ir-rinnovament, eċċ. Qatt m’għandu jkollna biża’ tal-verita’.
Qalb dil-biża’ ġie (mhux dehrilhom) Ġesu’ u qagħad f’nofshom. Issa Ġesu’ m’għadux bil-ġisem ta’ qabel, limitat bħal kull bniedem ieħor, suġġett għall-bard, sħana, irjiħat. Issa Ġesu’ għandu ġisem glorjuż u bla limiti. Il-preżenza tiegħu hija possibbli kemm fil-komunita’ ta’ dawn l-għaxar appostli u kemm f’kull komunita’ fid-dinja. Aħna għandna nkunu dejjem konxji ta’ din il-preżenza biex ma ninħakmux mill-biża’. Ġesu’ jurihom idejh u l-kustat.
Hawn min jaħseb li dawn kienu ħwejjeġ koroh u ta’ min jinsihom. Minn flok, dawn isiru l-identita’ ta’ Ġesu’. Idejn Ġesu’ huma idejn Alla, li qatt ma jużahom biex jikkastiga. Biżżejjed naraw il-ħolqien. Imbagħad idejn Ġesu’ m’għamlux ħlief ġid: ifejqu, jiġbdu ‘l Pietru mill-għarqa, ibierku, eċċ. Mill-kustat ħareġ demm, sinjal tal-ħajja, u ilma – l-ilma tal-ħajja li fuqha Ġesu’ kellem lis-Samaritana.
L-Appostli ferħu meta raw lil Ġesu’. Ikollu ferħ ġenwin min jiltaqa’ ma’ Kristu rxoxt, min fehem li l-għotja tal-ħajja ma titħassar qatt, imma tibqa’ għal dejjem f’idejn il-Missier Etern. Mill-banda l-oħra, id-dwejjaq jiġu meta l-għotja tal-ħajja titqies bħala falliment.
Ġesu’ nefaħ fuqhom, i.e. tahom l-Ispirtu Qaddis bl-imħabba kollha tiegħu u huma imtlew b’dan l-Ispirtu Qaddis. Dan in-nifs li nefaħ Ġesu’ huwa simbolu tal-forza Divina li wasslet lil Ġesu’ biex jagħti ħajtu.
Issa dil-forza qed jgħaddiha lid-dixxipli hu u jibagħthom fid-dinja: “Kif il-Missier bagħat lili hekk jien nibgħat lilkom. Hemm bżonn li toħorġu minn hawn biex tmorru taħfru d-dnubiet, avolja se tkunu qiskom nagħaġ qalb l-ilpup.”
Hawn Ġesu’ mhux qed jirreferi għall-qassisin biss fil-Qrar. Kull Nisrani għandu d-dmir li meta jiltaqa’ ma’ ħuh midneb, iħajru jabbanduna dil-ħajja żbaljata u jerġa’ jmur jitħabbeb mal-Missier.
“Id-dnubiet li intom iżżommu…” – mhux qed jgħid għal meta qassis ma jkunx jista’ jaħfer xi dnub, p.e. imħabba nuqqas ta’ ndiema. Hawn qed jgħid li jekk id-dixxiplu ma jirnexxilux jikkonvinċi lil ħuh biex jikkonverti, dan se jibqa’ bid-dnub. Għalhekk id-dixxiplu m’għandux iħallieh għall-rasu, imma jkompli jara x’jista’ jagħmel, u minn fejn se jfittex l-għajnuna biex joħroġ lil ħuh mill-ħajja tad-dnub.
Ġimgħa wara, Ġesu’ jerġa’ jkun mad-dixxipli flimkien ma’ Tumas. Dan Tumas sar sinonimu ma’ dawk li jiddibutaw. Kull wieħed mill-Appostli kellu rapport għalih ma’ Ġesu’ għax kull wieħed kellu l-karatteristika tiegħu.
Tumas dejjem imsemmi bħal “it-tewmi” (Tewmas?). Dan huwa nvit għal kull wieħed minna biex ikun tewmi ma’ Tumas. Ma beżgħax joħroġ barra ġimgħa sħiħa. Mhux Tumas biss ma emminx.
Mattew jgħidilna li qabel Ġesu’ tela’ s-sema, “xi wħud baqgħu jiddubitaw”. Biex nemmnu fil-Qawmien anki aħna kull tant ngħaddu minn dubji – dawn jgħinuna biex ma nħawdux il-Qawmien mar-rianimazzjoni.
Tumas għamel l-iżball li nqata’ mill-komunita’. Dan m’għamlux bħal dak in-Nisrani li jara kollox ħażin u jitlaq mill-Knisja għax jaħseb li hu aktar qaddis mill-oħrajn kollha; jew dak li jmur pass ieħor ‘il quddiem u jsir ateju jew jidħol f’xi setta.
Tumas kien bħal dak li jaqta’ ftit qalbu meta jara ċerti skandli; jew li jħossu skomdu meta f’xi żmien, il-Knisja ndaħlet wisq fil-pulitka u l-poter; jew illum meta jara l-piki bejn l-għaqdiet u l-parroċċi.
Allura Tumas telaq, imma ġimgħa wara reġa’ ġie. Kellu dubju għax ried prova materjali, konkreta, razzjonali u bis-sens. Dan mhux possibbli għax aħna għadna fuq pjan uman. Nifhmu sew meta nkunu fuq pjan Divin fl-eternita’.
Kristu rxoxt jistieden lil Tumas: “Qis li ma tonqosx fik il-fidi, imma emmen.” Tumas ma kellux għalfejn imiss il-kustat u l-ħofor f’idejn Ġesu’. Stqarr bla tlaqlieq: “Mulej tiegħi, u Alla tiegħi.” Ħadd qabel ma kien irrefera għal Ġesu’ bħala Mulej u Alla fl-istess ħin. Din l-istqarrija tal-fidi saret l-istqarrija tal-ewwel Insara, u għandha tkun l-istqarrija ta’ kull Nisrani li fetaħ għajnejh għar-rejalta’ u l-verita’ tal-Qawmien.
In his Easter message to the world, Pope Francis delivered a powerful call to embrace hope, seek peace, and stand in solidarity with those in need. Let us delve deeper into the profound insights and inspirations from his message.
Embracing Hope in the Midst of Challenges
Easter is a celebration of hope triumphing over despair, of life conquering death. Pope Francis reminds us that just as the women discovered the empty tomb on that first Easter morning, we too can find hope in the midst of our challenges. Despite the heavy stones of war, injustice, and suffering that weigh us down, the resurrection of Jesus offers us a path to renewal and transformation.
Seeking Peace in a World of Conflict
In a world torn apart by conflicts and violence, Pope Francis urges us to become peacemakers. From the Holy Land to Ukraine, Syria, and beyond, countless individuals suffer the devastating consequences of war. The Pope's call for peace echoes Christ's own message of reconciliation and fraternity. Let us heed this call and work tirelessly to build bridges of understanding and promote dialogue among nations and communities.
Standing in Solidarity with the Vulnerable
Easter is also a time to remember the most vulnerable among us—the victims of violence, poverty, and exploitation. Pope Francis highlights the plight of migrants, refugees, and those affected by humanitarian crises around the world. He calls on us to stand in solidarity with them, offering comfort, assistance, and hope. As followers of Christ, we are called to welcome, protect, and love every human life, especially those who are marginalized and oppressed.
Combatting Human Trafficking and Exploitation
One of the gravest evils of our time is human trafficking—a modern-day slavery that robs countless individuals of their freedom and dignity. Pope Francis condemns this scourge and calls on political leaders to take decisive action to dismantle the networks of exploitation and bring freedom to its victims. Let us join him in this urgent mission to combat human trafficking and protect the most vulnerable members of our society.
Cherishing the Gift of Life
Above all, Pope Francis reminds us to cherish the gift of life and defend the dignity of every person. In a world where human life is often disregarded and exploited, we are called to recognize the infinite value of each individual. Let us work together to create a culture of life where every person is welcomed, protected, and loved.
As we celebrate Easter and reflect on Pope Francis' message, may we be inspired to embrace hope, seek peace, and stand in solidarity with our brothers and sisters in need. Together, let us build a world where love triumphs over hatred, and where the light of Christ shines brightly in every heart.
Buona Pasqua! Even though Easter Sunday has passed, the joy of the Resurrection is a gift that keeps on giving. Today's reflection explores a beautiful message about embracing and sharing that joy.
The Gospel recounts the encounter of the women with the Risen Christ. Their emotions are palpable – "great joy" fills them as they race to spread the news (Matthew 28:8). This joy isn't just about a happy ending; it's a life-altering transformation.
Think about moments in your own life that sparked such overflowing happiness – a good grade, a sporting achievement, the birth of a child. Now imagine that joy amplified by the power of the Resurrection!
Jesus' victory over death isn't just a historical fact, it's a promise. He conquered darkness, offering us hope and a life filled with light. Every day becomes a step on a journey with no end, a constant reminder that new beginnings are always possible.
The message reminds us that this joy isn't reserved for a select few. It's a gift bestowed upon us at baptism. We, too, can encounter the Risen One and hear His comforting words, "Do not fear!" (Matthew 28:10).
So how do we hold onto this Easter joy? Just like the women, by actively seeking Christ. We find Him in the Eucharist, in the power of forgiveness, in prayer, and in acts of love towards others.
Remember, joy grows when shared. Let's be beacons of the Risen Christ, radiating the happiness of the Resurrection in all we do.
May Virgin Mary, who rejoiced in her Son's victory over death, guide us to be joyful witnesses, carrying the message of hope and transformation throughout the year.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
